ေမ်ာက္မဝတၳဳ

ေမ်ာက္မဝတၳဳ

၄ဝ။ တစ္ရံေရာအခါ ရဟန္းတစ္ပါးသည္ ေဝသာလီၿမဳိ႕ မဟာဝုန္ေတာ၌ ေမ်ာက္မကို အစာျဖင့္ျဖားေယာင္း၍ ထိုေမ်ာက္မ၌ ေမထုန္အက်င့္ကို (ျပဳက်င့္) မွီဝဲ၏၊ ထို႔ေနာက္ ထိုရဟန္းသည္ နံနက္အခ်ိန္ (သကၤန္း) ကို ျပင္ဝတ္၍ သပိတ္ သကၤန္းကိုယူလ်က္ ေဝသာလီၿမဳိ႕သို႔ ဆြမ္းခံဝင္၏၊ ထိုအခါ ရဟန္းမ်ားစြာတို႔သည္ ေက်ာင္းစဥ္ လွည့္လည္ကုန္ေသာ္ ထိုရဟန္း၏ ေက်ာင္းသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ၾကကုန္၏၊ ထိုေမ်ာက္မသည္ အေဝးမွ လာကုန္ေသာ ထို (အာဂႏၲဳ) ရဟန္းတို႔ကို ျမင္ၿပီးေနာက္ ထိုရဟန္းတို႔ထံသို႔ခ်ဥ္းကပ္ၿပီးလွ်င္ ထိုရဟန္းတို႔၏ ေရွ႕၌ ခါးကိုလည္း လႈပ္ျပ၏၊ အၿမီးကိုလည္း လႈပ္ျပ၏၊ ခါးကိုလည္းကြျပ၏၊ (ေမထုန္အက်င့္ကို ျပဳက်င့္ရန္) အရိပ္နိမိတ္ကိုလည္း ျပဳ၏၊ ထိုအခါ ယုံမွားဖြယ္မရွိ 'မခြၽတ္ဧကန္' ထိုရဟန္းသည္ ဤေမ်ာက္မ၌ ေမထုန္အက်င့္ကို (ျပဳက်င့္) မွီဝဲ၏ဟု ထို (အာဂႏၲဳ) ရဟန္းတို႔အား အၾကံျဖစ္၏၊ (အၾကံျဖစ္ၿပီးလွ်င္) တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ပုန္းေအာင္း (ကာ ေခ်ာင္း၍ ေနၾက) ကုန္၏။ ထိုအခါ ထို (ေက်ာင္းေန) ရဟန္းသည္ ေဝသာလီၿမဳိ႕မွ ဆြမ္းခံလွည့္လည္ၿပီးေနာက္ ဆြမ္းကို ယူ၍ ျပန္လာ၏။

၄၁။ ထိုအခါ ထိုေမ်ာက္မသည္ (ေက်ာင္းေန) ရဟန္းထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္လာ၏၊ ထိုအခါ ထိုရဟန္းသည္ ဆြမ္းအခ်ဳိ႕ကို စား၍ အခ်ဳိ႕ကို ေမ်ာက္မအား ေပး၏၊ ထိုေနာက္ ထိုေမ်ာက္မသည္ ဆြမ္းကို စားၿပီး၍ ထိုရဟန္းအား ခါးကို ကြေပး၏၊ ထိုအခါ ထိုရဟန္းသည္ ထိုေမ်ာက္မ၌ ေမထုန္အက်င့္ကို (ျပဳက်င့္) မွီဝဲ၏။

ထိုအခါ ထို (အာဂႏၲဳ) ရဟန္းတို႔သည္ ထို (ေက်ာင္းေန) ရဟန္းကို ''ငါ့သွ်င္ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သိကၡာပုဒ္ေတာ္ကို ပညတ္ေတာ္မူအပ္ၿပီး မဟုတ္ပါေလာ၊ ငါ့သွ်င္ သင္သည္ အဘယ္ေၾကာင့္ ေမ်ာက္မ၌ ေမထုန္အက်င့္ကို (ျပဳက်င့္) မွီဝဲဘိသနည္း''ဟု ေျပာဆိုၾကကုန္၏။

ငါ့သွ်င္တို႔ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သိကၡာပုဒ္ေတာ္ကို ပညတ္ေတာ္မူအပ္သည္ကား မွန္ပါ၏၊ သို႔ရာတြင္ ထိုသိကၡာပုဒ္ကို လူမိန္းမ၌သာ ပညတ္ေတာ္မူအပ္ပါသည္၊ တိရစၧာန္မ၌ ပညတ္ေတာ္မူအပ္သည္ မဟုတ္ပါဟု (ျပန္၍ ေလွ်ာက္၏)၊

ငါ့သွ်င္ ထို (တိရစၧာန္မ၌ ေမထုန္အက်င့္ကို ျပဳက်င့္မွီဝဲျခင္း) သည္ လူမိန္းမ၌ (ျပဳက်င့္) မွီဝဲျခင္းႏွင့့္ အတူတူပင္ မဟုတ္ပါေလာ၊ ငါ့သွ်င္ (သင္၏ အမႈသည္) ရဟန္းတို႔အား မေလ်ာက္ပတ္၊ မေလ်ာ္ကန္၊ မသင့္တင့္၊ ရဟန္းတို႔အျပဳအမူ မဟုတ္၊ မအပ္၊ မျပဳသင့္။ ငါ့သွ်င္ အဘယ္ေၾကာင့္ သင္သည္ ဤသို႔ေကာင္းစြာ ေဟာေတာ္မူအပ္ေသာ သာသနာေတာ္ 'ဓမၼဝိနယ' ၌ ရဟန္းျပဳၿပီး၍ ျမတ္ေသာ အက်င့္ကိုအသက္ထက္ဆုံး ျပည့္စုံ စင္ၾကယ္စြာ က်င့္ရန္ မတတ္ႏိုင္ဘိသနည္း၊ ငါ့သွ်င္ ျမတ္စြာဘုရားသည္ မ်ားစြာေသာ အေၾကာင္းျဖင့္ ရာဂႏွင့္တကြ ျဖစ္ျခင္းငွါ တရားေတာ္ကို ေဟာေတာ္မမူဘဲ ရာဂကင္းရန္ ေဟာေတာ္မူသည္ မဟုတ္ပါေလာ။ပ။ ကာမဂုဏ္ အပူအအိုက္တို႔၏ ၿငိမ္းေအးမႈကို ေဟာေတာ္မူသည္မဟုတ္ပါေလာ၊ ငါ့သွ်င္ ဤ (သင္ျပဳမိေသာ ယုတ္မာမႈ) သည္ မၾကည္ညိဳေသးေသာ သူတို႔ိုအားၾကည္ညိဳေစျခင္းငွါ လည္းေကာင္း၊ ၾကည္ညိဳၿပီးေသာ သူတို႔ိုအား တိုး၍ၾကည္ညိဳေစျခင္းငွါလည္းေကာင္း မျဖစ္ႏိုင္ေပ၊ ငါသွ်င္ အမွန္စင္စစ္ ဤ (သင္ျပဳမိေသာ ယုတ္မာမႈ) သည္မၾကည္ညိဳေသးေသာ သူတို႔အား မၾကည္ညိဳေစျခင္းငွါ လည္းေကာင္း၊ ၾကည္ညိဳၿပီးေသာအခ်ဳိ႕သူတို႔အား အၾကည္ညိဳပ်က္ေစျခင္းငွါလည္းေကာင္း ျဖစ္ေပ၏ဟု (ေျပာဆိုၾကကုန္၏)။

ထို႔ေနာက္ ထိုရဟန္းတို႔သည္ ထို (ေမ်ာက္မ၌ ေမထုန္အက်င့္ကို ျပဳက်င့္ေသာ) ရဟန္းကို မ်ားစြာေသာ အေၾကာင္းျဖင့္ ကဲ့ရဲ႕ျပစ္တင္ၾကၿပီးလွ်င္ ျမတ္စြာဘုရားအား ဤအေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္ထားၾကကုန္၏။

၄၂။ ထိုအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤအေၾကာင္းအရာေၾကာင့္ ရဟန္းသံဃာကို စည္းေဝးေစၿပီးလွ်င္ ထိုရဟန္းကို ''ရဟန္း သင္သည္ ေမ်ာက္မ၌ ေမထုန္အက်င့္ကို (ျပဳက်င့္) မွီဝဲ၏ဟူသည္ မွန္သေလာ''ဟုစိစစ္ေမး ျမန္းေတာ္မူ၏။

မွန္ပါသည္ ျမတ္စြာဘုရားဟု (ေလွ်ာက္၏)၊

ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ကဲ့ရဲ႕ေတာ္မူ၏၊ (မဂ္ဖိုလ္မွ) အခ်ည္းႏွီးျဖစ္ေသာ ေယာက်္ား (သင္၏ အမႈသည္) ရဟန္းတို႔အား မေလ်ာက္ပတ္၊ မေလ်ာ္ကန္၊ မသင့္တင့္၊ ရဟန္းတို႔အျပဳအမူ မဟုတ္၊ မအပ္၊ မျပဳသင့္။ (မဂ္ဖိုလ္မွ) အခ်ည္းႏွီးျဖစ္ေသာ ေယာက်္ား အဘယ့္ေၾကာင့္ သင္သည္ဤသို႔ ေကာင္းစြာ ေဟာေတာ္မူအပ္ေသာ သာသနာေတာ္ 'ဓမၼဝိနယ' ၌ ရဟန္းျပဳၿပီး၍ ျမတ္ေသာအက်င့္ကို အသက္ထက္ဆုံး ျပည့္စုံ စင္ၾကယ္စြာ က်င့္ရန္ မတတ္ႏိုင္ဘိသနည္း။

(မဂ္ဖိုလ္မွ) အခ်ည္းႏွီးျဖစ္ေသာ ေယာက်္ား ငါသည္ မ်ားစြာေသာ အေၾကာင္းျဖင့္ ရာဂႏွင့္တကြျဖစ္ျခင္းငွါ တရားေတာ္ကို ေဟာေတာ္မမူဘဲ ရာဂကင္းရန္ ေဟာေတာ္မူသည္ မဟုတ္ပါေလာ။ပ။ ကာမဂုဏ္ အပူအအိုက္တို႔၏ ၿငိမ္းေအးျခင္းငွါ တရားေတာ္ကို ေဟာေတာ္မူသည္ မဟုတ္ပါေလာ။

(မဂ္ဖိုလ္မွ) အခ်ည္းႏွီးျဖစ္ေသာ ေယာက်္ား လ်င္ေသာ အဆိပ္ ၾကမ္းေသာ အဆိပ္ရွိေသာ ေႁမြ၏ခံတြင္း၌ သင္၏ အဂၤါဇာတ္ကို ထည့္သြင္းရျခင္းသည္ ျမတ္ေသး၏၊ ေမ်ာက္မ၏ အဂၤါဇာတ္၌ သင္၏အဂၤ ါဇာတ္ကို ထည့္သြင္းရျခင္းသည္ကား မျမတ္သည္သာတည္း။

(မဂ္ဖိုလ္မွ) အခ်ည္းႏွီးျဖစ္ေသာ ေယာက်္ား ေႁမြေဟာက္၏ ခံတြင္း၌ သင္၏ အဂၤါဇာတ္ကို ထည့္သြင္းရျခင္းသည္ ျမတ္ေသး၏၊ ေမ်ာက္မ၏ အဂၤါဇာတ္၌ (သင္၏) အဂၤါဇာတ္ကို ထည့္သြင္းရျခင္းသည္ကား မျမတ္သည္သာတည္း။

(မဂ္ဖိုလ္မွ) အခ်ည္းႏွီးျဖစ္ေသာ ေယာက်္ား ရဲရဲညီး၍ တက္ဝန္းက်င္ မီးေတာက္ မီးလွ်ံ မီးေရာင္ႏွင့္တကြ ျဖစ္ေသာ မီးက်ီးခဲ အစုအပုံ၌ (သင္၏) အဂၤါဇာတ္ကို ထည့္သြင္းရျခင္းသည္ ျမတ္ေသး၏၊ ေမ်ာက္မ၏ အဂၤါဇာတ္၌ (သင္၏) အဂၤါဇာတ္ကို ထည့္သြင္းရျခင္းသည္ကား မျမတ္သည္သာတည္း။

ထို႔သို႔ ျဖစ္ျခင္းသည္ အဘယ္ေၾကာင့္နည္း ဆိုေသာ္ (မဂ္ဖိုလ္မွ) အခ်ည္းႏွီးျဖစ္ေသာ ေယာက်္ားထို (ေႁမြ၏ခံတြင္း မီးက်ီးခဲအစုအပုံ၌ အဂၤါဇာတ္ကို ထည့္သြင္းရျခင္းဟူေသာ) အေၾကာင္းေၾကာင့္ေသျခင္း သို႔ေသာ္လည္းေကာင္း ေသေလာက္နီးပါး ဆင္းရဲဒုကၡသို႔ေသာ္လည္းေကာင္း ေရာက္ရာ၏၊ ထို (ေႁမြ၏ ခံတြင္း မီးက်ီးခဲအစုအပုံ၌ အဂၤါဇာတ္ကို ထည့္သြင္းရျခင္းဟူေသာ) အေၾကာင္းေၾကာင့္ခႏၶာကိုယ္ပ်က္စီး၍ ေသၿပီးသည္မွ ေနာက္၌ ခ်မ္းသာကင္းေသာ မေကာင္းေသာသူတို႔လားရာ ဖရိုဖရဲ က်ေရာက္ရာ ျဖစ္ေသာ ငရဲသို႔ကား မေရာက္ႏိုင္သည္သာတည္း။

(မဂ္ဖိုလ္မွ) အခ်ည္းႏွီးျဖစ္ေသာ ေယာက်္ား ဤ (ေမ်ာက္မ၏ အဂၤါဇာတ္၌ အဂၤါဇာတ္ကို ထည့္သြင္းျခင္းဟူေသာ) အေၾကာင္းေၾကာင့္ကား ခႏၶာကိုယ္ပ်က္စီး၍ ေသၿပီးသည္မွ ေနာက္၌ ခ်မ္းသာကင္းေသာ မေကာင္းေသာသူတို႔လားရာ ဖရိုဖရဲ က်ေရာက္ရာ ျဖစ္ေသာ ငရဲသို႔ ေရာက္ေလရာ၏။

(မဂ္ဖိုလ္မွ) အခ်ည္းႏွီးျဖစ္ေသာ ေယာက်္ား ထိုသို႔ျဖစ္ပါလ်က္ သင္သည္ သူေတာ္ေကာင္းအက်င့္မဟုတ္ ရပ္ရြာေနသူ လူယုတ္တို႔၏ အက်င့္ျဖစ္ေသာ ရုန္းရင္းၾကမ္းတမ္းေသာ ေရေဆးျခင္းလွ်င္ အဆုံးရွိေသာ (လူျမင္လွ်င္ မတင့္တယ္၍) ဆိတ္ကြယ္ရာ၌သာ ျပဳက်င့္ရေသာ ေယာက်္ား မိန္းမ အစုံအစုံတြဲ၍ျပဳက်င့္ရေသာ ေမထုန္အက်င့္ကို ျပဳက်င့္တုံဘိ၏၊ (မဂ္ဖိုလ္မွ) အခ်ည္းႏွီးျဖစ္ေသာ ေယာက်္ား ဤ (သင္ျပဳမိေသာ ယုတ္မာမႈ) သည္ မၾကည္ညိဳေသးေသာ သူတို႔ိုအား ၾကည္ညိဳေစျခင္းငွါလည္းေကာင္း။ပ။ ရဟန္းတို႔ ဤသို႔လွ်င္ ဤသိကၡာပုဒ္ေတာ္ကို ျပၾကကုန္ေလာ့။

------

ပဌမ ပါရာဇိက ပဌမအႏုပညတ္ သိကၡာပုဒ္

(ခ) ''အၾကင္ ရဟန္းသည္ ေမထုန္အက်င့္ကို အယုတ္ဆုံးအားျဖင့္ တိရစၧာန္မ၌ ေသာ္လည္း (ျပဳက်င့္) မွီဝဲျငားအံ့၊ ထိုရဟန္းသည္ သာသနာေတာ္မွ ဆုံး႐ႈံးျခင္းသို႔ ေရာက္၏၊ ရဟန္းေကာင္းတို႔ႏွင့္ အတူတကြေပါင္းသင္းရျခင္း မရွိ'' ဤသို႔ (ျပၾကကုန္ေလာ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

ဤသို႔လွ်င္ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ရဟန္းတို႔အား ဤသိကၡာပုဒ္ကို ပညတ္ေတာ္မူ၏။

ေမ်ာက္မဝတၱဳ ၿပီး၏။

------