အႏွီးဝတ္အေၾကာင္း ျပဆိုရာ အခန္း
၄၃။ တစ္ရံေရာအခါ ေဝသာလီၿမဳိ႕ေန ဝဇၨီတိုင္းသား ရဟန္းမ်ားစြာတို႔သည္ အလိုရွိတိုင္းစား၍ အလိုရွိတိုင္း အိပ္လ်က္ အလိုရွိတိုင္း ေရခ်ဳိးၾကၿပီးလွ်င္ မသင့္မတင့္ ႏွလုံးသြင္းၾကကုန္ၿပီးေသာ္ သိကၡာမခ် အားနည္းမႈကို ထင္စြာ မျပဳၾကမူ၍ ေမထုန္အက်င့္ကို (ျပဳက်င့္) မွီဝဲကုန္၏။ ထိုရဟန္းတို႕သည္ ေနာက္အခါ၌ ေဆြးမ်ဳိးတို႔၏ပ်က္စီးျခင္း စည္းစိမ္တို႔၏ပ်က္စီးျခင္း ေရာဂါဟူေသာ ပ်က္စီးျခင္းတို႔ႏွင့္ ေတြ႕ၾကံဳကုန္သည္ျဖစ္၍ အသွ်င္အာနႏၵာထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ၾကၿပီးလွ်င္ -
''အသွ်င္ဘုရား အာနႏၵာ တပည့္ေတာ္တို႔သည္ ျမတ္စြာဘုရားကို မကဲ့ရဲ႕ၾကပါကုန္၊ တရား ေတာ္ကိုမကဲ့ရဲ႕ၾကပါကုန္၊ သံဃာေတာ္ကို မကဲ့ရဲ႕ၾကပါကုန္၊ အသွ်င္ဘုရား အာနႏၵာ တပည့္ေတာ္ တို႔သည္ မိမိတို႔ကိုယ္ကိုသာ ကဲ့ရဲ႕ပါကုန္၏၊ သူတစ္ပါးကို မကဲ့ရဲ႕ပါကုန္၊ ဤသို႔ ေကာင္းစြာ ေဟာ ေတာ္မူအပ္ေသာသာသနာေတာ္ 'ဓမၼဝိနယ' ၌ ရဟန္းျပဳကုန္ၿပီး၍ အသက္ထက္ဆုံး ျပည့္စုံ စင္ၾကယ္စြာ က်င့္ဖို႔ရာမတတ္ႏိုင္ခဲ့ၾကေသာ တပည့္ေတာ္တို႔သာလွ်င္ က်က္သေရမ့ဲသူမ်ား ဘုန္းကံ နည္းပါးသူမ်ား ျဖစ္ပါကုန္၏။
အသွ်င္ဘုရား အာနႏၵာ ယခုအခါ၌ တပည့္ေတာ္တို႔သည္ ျမတ္စြာဘုရား အထံေတာ္၌ ရွင္အျဖစ္ကိုရၾကပါကုန္မူ ရဟန္းအျဖစ္ကို ရၾကပါကုန္မူ ယခုအခါ၌ပင္ ကုသိုလ္တရားတို႔ကို အထူးသျဖင့္ ႐ႈကုန္ၿပီးလွ်င္ ညဥ့္ဦး 'ပဌမ' ယာမ္ မိုးေသာက္ 'ပစၧိမ' ယာမ္ပတ္လုံး မဂ္ဥာဏ္၏ အပင္းအသင္းျဖစ္ကုန္ေသာ 'ေဗာဓိပကၡိယ' တရားတို႔ကို အဖန္ဖန္ ပြါးမ်ားအားထုတ္မႈကို အစဥ္ ႀကိဳးစားလ်က္ေနၾကပါမည္။
အသွ်င္ဘုရား အာနႏၵာ ေတာင္းပန္ပါကုန္၏၊ ျမတ္စြာဘုရားအား ဤအေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္ထားပါေလာ့''ဟု ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏။
ငါ့သွ်င္တို႔ ေကာင္းပါၿပီဟု အသွ်င္အာနႏၵာသည္ ေဝသာလီၿမဳိ႕ေန ဝဇၨီတိုင္းသား 'ရဟန္း' တို႔အားဝန္ခံၿပီးလွ်င္ ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ျမတ္စြာဘုရားအား ဤအေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္၏။
အာနႏၵာ ဝဇၨီတိုင္းသူ ဝဇၨီတိုင္းသားတို႔၏ အေၾကာင္းေၾကာင့္ ျမတ္စြာဘုရားသည္ တပည့္ 'သာဝက'တို႔အား ပညတ္အပ္ၿပီးေသာ သိကၡာပုဒ္ကို ႏုတ္ပယ္ရာ၏၊ ဤသို႔ ႏုတ္ပယ္ျခင္းသည္ အေၾကာင္းမဟုတ္အခြင့္မဟုတ္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏၊ ထို႔ေနာက္ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤအေၾကာင္းအရာေၾကာင့္ တရားစကားကို ေဟာၾကားေတာ္မူၿပီးလွ်င္ ရဟန္းတို႔ကို မိန္႔ေတာ္မူ၏။
------
ပဌမ ပါရာဇိက ဒုတိယအႏုပညတ္ သိကၡာပုဒ္
ရဟန္းတို႔ အၾကင္ ရဟန္းသည္ သိကၡာမခ် အားနည္းမႈကို ထင္စြာ မျပဳမူ၍ ေမထုန္အက်င့္ကို (ျပဳက်င့္) မွီဝဲ၏၊ ထိုသူလာေသာ္ ရဟန္းပၪၥင္း ျပဳမေပးရ၊ အၾကင္ ရဟန္းမူကား သိကၡာခ်၍ အားနည္းမႈကို ထင္စြာျပဳၿပီး ေမထုန္အက်င့္ကို (ျပဳက်င့္) မွီဝဲ၏၊ ထိုသူ လာေသာ္ ရဟန္းပၪၥင္း ျပဳေပးရမည္၊ ရဟန္းတို႔ ဤသို႔လွ်င္ ဤ သိကၡာပုဒ္ေတာ္ကို ျပၾကကုန္ေလာ့။ (၁) (ဂ)
၄၄။ ''အၾကင္ ရဟန္းသည္ (အဓိသီလဟူေသာ) ရဟန္းတို႔၏ သိကၡာ, (သိကၡာပုဒ္ေတာ္ဟူေသာ) သာဇီဝသို႔ ေရာက္လ်က္ သိကၡာမခ် အားနည္းမႈကို ထင္စြာ မျပဳမူ၍အယုတ္ဆုံးအားျဖင့္ တိရစၧာန္မ၌ေသာ္လည္း ေမထုန္အက်င့္ကို (ျပဳက်င့္) မွီဝဲျငားအ့ံ၊ ထိုရဟန္းသည္ သာသနာေတာ္မွ ဆုံး႐ႈံးျခင္းသို႔ ေရာက္၏၊ ရဟန္း ေကာင္းတို႔ႏွင့္ အတူတကြ ေပါင္းသင္းရျခင္း မရွိ''ဤသို႔ (ျပၾကကုန္ေလာ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
------
No comments:
Post a Comment
မွတ္ခ်က္ေရးေသားသူမ်ားအားလံုးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္