Type your summary here. Type the rest of your post here. ဝိနည္းပိဋက
ပါစိတ္ပါဠိေတာ္
ျမန္မာျပန္
နေမာ တႆ ဘဂဝေတာ အရဟေတာ သမၼာသမၺဳဒၶႆ။
ဘိကၡဳနီဝိဘင္း
၁-ပါရာဇိကအခန္း
၅-ပဌမပါရာဇိကသိကၡာပုဒ္
၆၅၆။ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သာဝတၳိျပည္ အနာထပိဏ္သူေဌး၏ အရံျဖစ္ေသာ ေဇတဝန္ေက်ာင္း၌ သီတင္းသံုးေနေတာ္မူေသာအခါ မိဂါရသူေဌး၏ ေျမးျဖစ္ေသာ သာဠႇသည္ ဘိကၡဳနီ 'ရဟန္းမိန္းမ' သံဃာ၏ ေက်ာင္းကို ေဆာက္လုပ္လို၍ ဘိကၡဳနီမတို႔ထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီးလွ်င္ -
''အသွ်င္မတို႔ အကြၽႏု္ပ္သည္ ဘိကၡဳနီသံဃာ၏ ေက်ာင္းကို ေဆာက္လုပ္လိုပါ၏၊ အကြၽႏု္ပ္အား အမႈသစ္ကို စီမံတတ္ေသာ ဘိကၡဳနီမကို ေပးပါကုန္ေလာ့''ဟု ေလွ်ာက္၏။
ထိုစဥ္အခါ၌ နႏၵာ နႏၵဝတီ သုႏၵရီနႏၵာ ထုလႅနႏၵၵာ ဤညီအစ္မေလးေယာက္တို႔သည္ ဘိကၡဳနီမ တို႔ထံ၌ ရဟန္းျဖစ္ၾကကုန္၏။ ထိုေလးေယာက္တို႔တြင္ သုႏၵရီနႏၵာဘိကၡဳနီမသည္ ငယ္စဥ္က ရဟန္း ျဖစ္၏၊ အဆင္းလွ၍ ႐ႈခ်င္ဖြယ္ ၾကည္ညိဳဖြယ္ရွိ၏၊ ပညာရွိ၍ စြမ္းရည္သတၱိႏွင့္လည္း ျပည့္စံု၏၊ ထက္ျမက္ေသာ ဉာဏ္ပညာလည္း ရွိ၏၊ လိမၼာဖ်တ္လတ္၍ ပ်င္းရိျခင္းလည္း မရွိ၊ ထိုထိုအမႈ၌ အေၾကာင္းကို စံုစမ္းျခင္းႏွင့္ ျပည့္စံု၍ ျပဳလုပ္စီမံျခင္းငွါလည္း စြမ္းႏိုင္၏၊ ထိုအခါ ဘိကၡဳနီသံဃာသည္ သုႏၵရီနႏၵာဘိကၡဳနီမကို သမုတ္ၿပီးလွ်င္ မိဂါရသူေဌး၏ေျမး သာဠႇအား အမႈသစ္ျပဳလုပ္မည့္ ဘိကၡဳနီမကို ေပး၏။
ထိုအခါ သုႏၵရီနႏၵာဘိကၡဳနီမသည္ ပဲခြပ္ကို ေပးေလာ့၊ ပုဆိန္ကို ေပးေလာ့၊ ဓားမကို ေပးေလာ့၊ ေပါက္တူးကို ေပးေလာ့၊ ေဆာက္ကိို ေပးေလာ့''ဟု (ေတာင္းရန္) မိဂါရသူေဌး၏ေျမး သာဠႇ၏ အိမ္သို႔ မၾကာ မၾကာပင္ သြား၏။ မိဂါရသူေဌး၏ေျမး သာဠႇသည္လည္း ျပဳၿပီးေသာ အရာ, မျပဳရေသးေသာ အရာကို သိရန္ ဘိကၡဳနီမတို႔ ေက်ာင္းသို႔ မၾကာ မၾကာပင္ သြား၏၊ ထိုသုႏၵရီနႏၵာႏွင့္ သာဠႇတို႔သည္ မျပတ္ေတြ႕ျမင္ရျခင္းေၾကာင့္ ေႏွာင္ဖြဲ႕ေသာ (အခ်စ္) စိတ္ရွိၾကကုန္၏။
ထို႔ေနာက္ မိဂါရသူေဌး၏ေျမး သာဠႇသည္ သုႏၵရီနႏၵာဘိကၡဳနီမကို ဖ်က္ဆီးရန္ အခြင့္မရသျဖင့္ ထိုဖ်က္ဆီးေရးအလို႔ငွါသာလွ်င္ ဘိကၡဳနီသံဃာအား ဆြမ္းလုပ္ေကြၽး၏။
ထိုအခါ မိဂါရသူေဌး၏ေျမး သာဠႇသည္ ဆြမ္းစားဇရပ္၌ ေနရာခင္းသည္ ရွိေသာ္ ''ဤမွ် ေလာက္ေသာ ဘိကၡဳနီမတို႔သည္ အသွ်င္မသုႏၵရီနႏၵာထက္ ႀကီးကုန္၏''ဟု ႏွလံုးသြင္း၍ တစ္ခုေသာ အရပ္၌ ေနရာခင္းထား၏၊ ''ဤမွ်ေလာက္ေသာ ဘိကၡဳနီမတို႔သည္ အသွ်င္မသုႏၵရီနႏၵာေအာက္ ငယ္ကုန္၏''ဟု ႏွလံုးသြင္း၍ တစ္ခုေသာ အရပ္၌ ေနရာခင္းထား၏။ ဖံုးကြယ္ေသာ ေထာင့္ၾကားေနရာ တစ္ခု၌ကား သုႏၵရီနႏၵာဘိကၡဳနီမအတြက္ ေနရာခင္းထား၏၊ ''ဘိကၡဳနီမႀကီးတို႔က ဘိကၡဳနီမငယ္တို႔ထံ (သုႏၵရီနႏၵာ) ထိုင္ေန၏''ဟု သိႏိုင္ေလာက္ေသာ အျခင္းအရာျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ''ဘိကၡဳနီမငယ္တို႔ကလည္း ဘိကၡဳနီမႀကီး တို႔အထံ၌ (သုႏၵရီနႏၵာ) ထိုင္ေန၏''ဟု သိႏိုင္ေလာက္ေသာ အျခင္းအရာျဖင့္လည္းေကာင္း သာဠႇသည္ ေနရာခင္းထား၏။
ထို႔ေနာက္ မိဂါရသူေဌး၏ေျမး သာဠႇသည္ ''အသွ်င္မတို႔ ဆြမ္းစားခ်ိန္တန္ပါၿပီ ဆြမ္းျပင္ၿပီးပါၿပီ''ဟု ဘိကၡဳနီသံဃာအား အခါကို ေလွ်ာက္ၾကားေစ၏။
သုႏၵရီနႏၵာဘိကၡဳနီမသည္ကား ''မိဂါရသူေဌး၏ေျမး သာဠႇသည္ ေကာင္းမႈကုသိုလ္ကို မ်ားစြာ လိုလား ေတာင့္တ၍ ဘိကၡဳနီသံဃာအား ဆြမ္းလုပ္ေကြၽးသည္ မဟုတ္၊ ထိုသာဠႇသည္ ငါ့ကို ဖ်က္ဆီးလို၏၊ အကယ္၍ ငါသြားအံ့၊ ငါ့အား ေဖာက္ျပန္ေသာအသံ ျဖစ္လတၱံ႕''ဟု (ဆင္ျခင္၍) အနီးေနတပည့္ျဖစ္ေသာ ဘိကၡဳနီမကို ''သြားေခ်၊ ငါ့အတြက္ ဆြမ္းကို ေဆာင္ယူခဲ့ေလာ့၊ ထိုသာဠႇသည္ ငါ့ကို ေမးခဲ့လွ်င္ 'နာဖ်ား ေန၏'ဟူ၍ ေျပာၾကားေလာ့''ဟု (ေစလႊတ္လိုက္၏)။ ''ေကာင္းပါၿပီ အသွ်င္မ''ဟု ဆို၍ ထိုဘိကၡဳနီမ သည္ သုႏၵရီနႏၵာဘိကၡဳနီမအား ဝန္ခံ၏။
ထိုအခါ မိဂါရသူေဌး၏ေျမး သာဠႇသည္ တံခါးမုခ္အျပင္၌ ရပ္လ်က္ ''အသွ်င္မတို႔ အသွ်င္မ သုႏၵရီနႏၵာသည္ အဘယ္မွာနည္း၊ အသွ်င္မတို႔ အသွ်င္မသုႏၵရီနႏၵာသည္ အဘယ္မွာနည္း''ဟု သုႏၵရီနႏၵာ ဘိကၡဳနီမကိုသာ တေမးတည္းေမးသည္ရွိေသာ္ သုႏၵရီနႏၵာဘိကၡဳနီမ၏ အနီးေနတပည့္ျဖစ္ေသာ ဘိကၡဳနီမက ''ဒါယကာ နာဖ်ားေနပါ၏၊ ဆြမ္းကိုသာလွ်င္ ေဆာင္ယူသြားပါအံ့''ဟု မိဂါရသူေဌး၏ေျမး သာဠႇအား ေျပာ၏။
ထိုအခါ မိဂါရသူေဌး၏ေျမး သာဠႇသည္ ''အသွ်င္မသုႏၵရီနႏၵာ လာျခင္းအက်ဳိးငွါသာ ဘိကၡဳနီသံဃာအား ငါ ဆြမ္းလုပ္ေကြၽးျခင္း ျဖစ္သည္''ဟု (ႏွလုံးပိုက္၍) ''ဘိကၡဳနီမအေပါင္းတို႔အား ဆြမ္းလုပ္ေကြၽးၾကကုန္ေလာ့''ဟု လူတို႔ကို ေစခိုင္းၿပီးလွ်င္ ဘိကၡဳနီမေက်ာင္းသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၏။
ထိုအခိုက္ သုႏၵရီနႏၵာဘိကၡဳနီမသည္ မိဂါရသူေဌး၏ေျမး သာဠႇကို ေမွ်ာ္လင့္လ်က္ အရံဝ တံခါးမုခ္၌ ရပ္ေန၏၊ သုႏၵရီနႏၵာဘိကၡဳနီမသည္ မိဂါရသူေဌး၏ေျမး သာဠႇ လာေနသည္ကို အေဝးကပင္ ျမင္၍ ေက်ာင္းတြင္းသို႔ ဝင္ၿပီးလ်င္ ေခါင္းၿမီးျခံဳလ်က္ ေညာင္ေစာင္းေပၚ၌ ေလ်ာင္းစက္ေန၏။
ထိုအခါ မိဂါရသူေဌး၏ေျမး သာဠႇသည္ သုႏၵရီနႏၵာဘိကၡဳနီမထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီးလွ်င္ ''အသွ်င္မ သင္၏ မခ်မ္းသာျခင္းသည္ အဘယ္ပါနည္း၊ သင္သည္ အဘယ့္ေၾကာင့္ ေလ်ာင္းစက္ေနဘိသနည္း''ဟု သုႏၵရီနႏၵာဘိကၡဳနီမအား ေမး၏၊ ''ဒါယကာ မလိုလားမႏွစ္သက္သူကို လိုလားႏွစ္သက္ေနရေသာ မိန္းမအား ဤအတိုင္းပင္ ျဖစ္တတ္ပါ၏''ဟု ေျပာဆို၏။
''အသွ်င္မ အကြၽႏု္ပ္သည္ သင့္ကို အဘယ့္ေၾကာင့္ မလိုလားမႏွစ္သက္ဘဲ ရွိအံ့နည္း၊ သို႔ရာတြင္ အကြၽႏု္ပ္သည္ သင့္ကို ဖ်က္ဆီးရန္ အခြင့္မရခဲ့ပါ''ဟု (ဆိုကာ) (ကာယသံသဂၢရာဂ) စြတ္စိုသျဖင့္ (ကာယသံသဂၢရာဂ) စြတ္စိုေသာ သုႏၵရီနႏၵာဘိကၡဳနီမႏွင့္အတူ ကိုယ္လက္ႏွီးေႏွာျခင္းသို႔ ေရာက္၏။
ထိုစဥ္အခါ၌ အိုမင္းမစြမ္းေသာ ဘိကၡဳနီမႀကီး တစ္ပါးသည္ ေျခနာေသာေၾကာင့္ သုႏၵရီနႏၵာ ဘိကၡဳနီမ၏ အနီး၌ ေလ်ာင္းေန၏။ ထိုဘိကၡဳနီမအိုႀကီးသည္ (ကာယသံသဂၢရာဂ) စြတ္စိုေသာ မိဂါရ သူေဌး၏ ေျမးသာဠႇကို (ကာယသံသဂၢရာဂ) စြတ္စိုေသာ သုႏၵရီနႏၵာဘိကၡဳနီမႏွင့္အတူ ကိုယ္လက္ ႏွီးေႏွာျခင္းသို႔ ေရာက္ေနသည္ကို ေတြ႕ျမင္၍ ''အဘယ့္ေၾကာင့္ အသွ်င္မသုႏၵရီနႏၵာသည္ (ကာယ သံသဂၢရာဂ) စြတ္စိုသည္ ျဖစ္၍ (ကာယသံသဂၢရာဂ) စြတ္စိုေသာ ေယာက်္ား၏ ကိုယ္လက္ႏွီးေႏွာျခင္းကို သာယာႏွစ္သက္ဘိသနည္း''ဟု ကဲ့ရဲ႕၏၊ ႐ႈတ္ခ်၏၊ အျပစ္ျပ ေျပာဆို၏။
ထိုအခါ ဘိကၡဳနီမအိုႀကီးသည္ ရဟန္းမိန္းမတို႔အား ဤအေၾကာင္းကို ေျပာၾကား၏။ အလိုနည္း ကုန္ေသာ ေရာင့္ရဲလြယ္ကုန္ေသာ ရွက္တတ္၍ ကုကၠဳစၥရွိကုန္ေသာ သိကၡာသံုးပါးကို လိုလားကုန္ေသာ ရဟန္းမိန္းမတို႔သည္ ''အဘယ့္ေၾကာင့္ အသွ်င္မသုႏၵရီနႏၵာသည္ (ကာယသံသဂၢရာဂ) စြတ္စိုသည္ျဖစ္၍ (ကာယသံသဂၢရာဂ) စြတ္စိုေသာ ေယာက်္ား၏ ကိုယ္လက္ႏွီးေႏွာျခင္းကို သာယာႏွစ္သက္ဘိသနည္း''ဟု ကဲ့ရဲ႕ကုန္၏၊ ႐ႈတ္ခ်ကုန္၏၊ အျပစ္ျပ ေျပာဆိုၾကကုန္၏။
ထို႔ေနာက္ ထိုရဟန္းမိန္းမတို႔သည္ ရဟန္းေယာက်္ားတို႔အား ဤအေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏။ အလိုနည္းကုန္ေသာ ေရာင့္ရဲလြယ္ကုန္ေသာ ရွက္တတ္၍ ကုကၠဳစၥရွိကုန္ေသာ သိကၡာသံုးပါးကို လိုလားကုန္ေသာ ထိုရဟန္းေယာက်္ားတို႔သည္လည္း ''အဘယ့္ေၾကာင့္ သုႏၵရီနႏၵာ ဘိကၡဳနီမသည္ (ကာယ သံသဂၢရာဂ) စြတ္စိုသည္ ျဖစ္၍ (ကာယသံသဂၢရာဂ) စြတ္စိုေသာ ေယာက်္ား၏ ကိုယ္လက္ႏွီးေႏွာျခင္းကို သာယာႏွစ္သက္ဘိသနည္း''ဟု ကဲ့ရဲ႕ကုန္၏၊ ႐ႈတ္ခ်ကုန္၏၊ အျပစ္ျပ ေျပာဆိုၾကကုန္၏။
ထိုအခါ ထိုရဟန္းတို႔သည္ သုႏၵရီနႏၵာဘိကၡဳနီမကို မ်ားစြာေသာ အေၾကာင္းျဖင့္ ကဲ့ရဲ႕ျပစ္တင္ၾကၿပီး လွ်င္ ျမတ္စြာဘုရားအား ဤအေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏။ ထိုအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤအေၾကာင္းအရာေၾကာင့္ ရဟန္းအေပါင္းကို စည္းေဝးေစၿပီးလွ်င္ ရဟန္းတို႔ကို-
''ရဟန္းတို႔ သုႏၵရီနႏၵာဘိကၡဳနီမသည္ (ကာယသံသဂၢရာဂ) စြတ္စိုသည္ ျဖစ္၍ (ကာယသံသဂၢရာဂ) ့စြတ္စိုေသာ ေယာက်္ား၏ ကိုယ္လက္ႏွီးေႏွာျခင္းကို သာယာႏွစ္သက္၏ဟူသည္ မွန္သေလာ''ဟု စိစစ္ေမးျမန္းေတာ္မူ၏။
မွန္ပါသည္ ျမတ္စြာဘုရားဟု (ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏)။
ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ကဲ့ရဲ႕ေတာ္မူ၏၊ ''ရဟန္းတို႔ သုႏၵရီနႏၵာဘိကၡဳနီမ၏ ဤ (ျပဳမိေသာအမႈ) သည္ ဘိကၡဳနီမတို႔အား မေလ်ာက္ပတ္၊ မေလ်ာ္ကန္၊ မသင့္တင့္၊ ဘိကၡဳနီမတို႔၏ အျပဳ အမူမဟုတ္၊ မအပ္၊ မျပဳသင့္။ ရဟန္းတို႔ အဘယ့္ေၾကာင့္ သုႏၵရီနႏၵာဘိကၡဳနီသည္ (ကာယသံသဂၢရာဂ) စြတ္စိုသည္ ျဖစ္၍ (ကာယသံသဂၢရာဂ) စြတ္စိုေသာ ေယာက်္ား၏ ကိုယ္လက္ႏွီးေႏွာျခင္းကို သာယာဘိသနည္း။ ရဟန္းတို႔ ဤ (သုႏၵရီနႏၵာျပဳမိေသာ အမႈ) သည္ မၾကည္ညိဳေသးေသာ သူတို႔အား ၾကည္ညိဳ ေစျခင္းငွါလည္းေကာင္း၊ ၾကည္ညိဳၿပီးေသာသူတို႔အားလည္း တိုး၍ ၾကည္ညိဳေစျခင္းငွါလည္းေကာင္း မျဖစ္ ႏိုင္ေပ။
ရဟန္းတို႔ အမွန္စင္စစ္ ဤ (သုႏၵရီနႏၵာျပဳမိေသာအမႈ) သည္ မၾကည္ညိဳေသးေသာ သူတို႔အား လည္း မၾကည္ညိဳေစျခင္းငွါလည္းေကာင္း၊ ၾကည္ညိဳၿပီးေသာ အခ်ဳိ႕သူတို႔အားလည္း အၾကည္ညိဳပ်က္ေစ ျခင္းငွါလည္းေကာင္း ျဖစ္ေပ၏ဟု (ကဲ့ရဲ႕ေတာ္မူ၏)။
ထိုအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သုႏၵရီနႏၵာဘိကၡဳနီမကို မ်ားစြာေသာအေၾကာင္းျဖင့္ ကဲ့ရဲ႕ျပစ္တင္ ေတာ္မူၿပီးလွ်င္ ကိုယ္တိုင္ျပဳစုေမြးျမဴရန္ ခက္ခဲျခင္း၊ သူတစ္ပါးတို႔က ျပဳစုေမြးျမဴရန္ ခက္ခဲျခင္း၊ အလိုႀကီးျခင္း၊ မေရာင့္ရဲျခင္း၊ အေပါင္းအေဖာ္၌ မက္ေမာျခင္း၊ ပ်င္းရိျခင္းတို႔၏ ေက်းဇူးမဲ့စကားကို မိန္႔ေတာ္မူ၍ မ်ားစြာေသာ အေၾကာင္းျဖင့္ ကိုယ္တိုင္ ျပဳစုေမြးျမဴလြယ္ျခင္း၊ သူတစ္ပါးတို႔က ျပဳစုေမြးျမဴ လြယ္ျခင္း၊ အလိုနည္းျခင္း၊ ေရာင့္ရဲလြယ္ျခင္း၊ ကိေလသာကို ေခါင္းပါးေစျခင္း၊ ကိေလသာကို ခါထုတ္ျခင္း၊ ၾကည္ညိဳဖြယ္ ရွိျခင္း၊ ကိေလသာကို မဆည္းပူးျခင္း၊ ဝီရိယျဖင့္ အားထုတ္ျခင္းတို႔၏ ဂုဏ္ေက်းဇူးကို မိန္႔ေတာ္မူၿပီးလွ်င္ ရဟန္းတို႔အား ထိုအျဖစ္အပ်က္ႏွင့္ ေလ်ာက္ပတ္ေလ်ာ္ညီေသာ တရားစကားကို ေဟာၾကားေတာ္မူၿပီးေနာက္ ရဟန္းတို႔ကို-
ဝိနည္းပညတ္ေၾကာင္း ၁ဝ-ပါး
''ရဟန္းတို႔ သို႔ျဖစ္လွ်င္-
(၁) ဘိကၡဳနီမတို႔အတြက္ သံဃာေတာ္၏ ေကာင္းပါၿပီဟု ဝန္ခံက်င့္သံုးရန္၊
(၂) သံဃာေတာ္မ်ား ခ်မ္းသာေစရန္၊
(၃) အက်င့္သီလ ေဖာက္ဖ်က္သူတို႔ကို ႏွိမ္နင္းရန္၊
(၄) အက်င့္သီလကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးေသာ ဘိကၡဳနီမတို႔ ခ်မ္းသာစြာ ေနႏိုင္ရန္၊
(၅) မ်က္ေမွာက္၌ ျဖစ္ကုန္ေသာ ဆင္းရဲအထူးတို႔ကို ေစာင့္စည္းရန္၊
(၆) ေနာင္ျဖစ္လတၱံ႕ေသာ ဆင္းရဲအထူးတို႔ကို ပယ္ရွားရန္၊
(၇) မၾကည္ညိဳေသးေသာ သူတို႔ကို ၾကည္ညိဳေစရန္၊
(၈) ၾကည္ညိဳၿပီးေသာ သူတို႔ကို တိုး၍ ၾကည္ညိဳေစရန္၊
(၉) သူေတာ္ေကာင္းတရား 'သာသနာ သံုးရပ္' တည္တံ့ရန္၊
(၁ဝ) ဝိနည္း 'စည္းမ်ဥ္းဥပေဒ' ကို ခ်ီးေျမွာက္ရန္ဟူေသာ အက်ဳိးထူး ဆယ္ပါးတို႔ကို အစြဲျပဳ၍ သိကၡာပုဒ္ကို ပညတ္ေတာ္မူမည္''ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
ရဟန္းတို႔ ဤသို႔လွ်င္ ဘိကၡဳနီမတို႔ကို ဤသိကၡာပုဒ္ေတာ္ကို ျပၾကေစကုန္ေလာ့။
၅၁-၆၅၇။ ''အၾကင္ဘိကၡဳနီမသည္ (ကာယသံသဂၢရာဂ) စြတ္စိုသည္ ျဖစ္၍ (ကာယသံသဂၢရာဂ) စြတ္စိုေသာ ေယာက်္ားပုဂၢိဳလ္၏ (မိမိ၏) ၫွပ္႐ိုးေအာက္ႏွင့္ ပုဆစ္ဒူးဝန္းအထက္၌ ေရွး႐ႈသံုးသပ္ျခင္းကိုေသာ္လည္းေကာင္း၊ ထိုမွ ဤမွ သံုးသပ္ျခင္းကိုေသာ္လည္းေကာင္း၊ ကိုင္ျခင္းကိုေသာ္လည္းေကာင္း၊ တို႔ထိျခင္းကို ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ဖိၫွပ္ျခင္းကိုေသာ္လည္းေကာင္း သာယာျငားအံ့၊ ဤဘိကၡဳနီမ သည္လည္း ပုဆစ္ဒူးဝန္းအထက္၌ သံုးသပ္သည္ကို သာယာသည္ ျဖစ္၍ (ဥဗ႓ဇာဏုမ႑လိကာမည္ေသာ) ပါရာဇိကအာပတ္ သင့္၏။ ဘိကၡဳနီမေကာင္းတို႔ႏွင့္ အတူတကြ ေပါင္းသင္းရျခင္းမရွိ'' ဤသို႔ (ျပၾကေစကုန္ေလာ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
၅-ပဌမပါရာဇိကသိကၡာပုဒ္အဖြင့္
၆၅၈။ အၾကင္ဟူသည္ အၾကင္သို႔ေသာ အသြင္ ပံုသဏၭာန္ သေဘာ အမႈကိစၥ အမ်ဳိး ဇာတ္ အမည္အႏြယ္ အေလ့အက်င့္ အေနအထိုင္ က်က္စားရာရွိေသာ ဆယ္ဝါရၿပီးေသာ ဘိကၡဳနီမႀကီးျဖစ္ေစ ငါးဝါမရေသးေသာ ဘိကၡဳနီမငယ္ျဖစ္ေစ ငါးဝါရ၍ ဆယ္ဝါမျပည့္ေသာ ဘိကၡဳနီမအလတ္ျဖစ္ေစ ဤအလံုးစံု ေသာ ဘိကၡဳနီမမ်ဳိးကို အၾကင္ဟု ဆိုအပ္၏။
ဘိကၡဳနီ 'ရဟန္းမိန္းမ' ေခၚႏိုင္ျခင္း ၁၂-ပါး
ဘိကၡဳနီမဟူသည္-
(၁) (အရိယာသူေတာ္ေကာင္းတို႔၏ ေတာင္းျခင္းျဖင့္) ေတာင္းတတ္ေသာေၾကာင့္ ဘိကၡဳနီမ၊
(၂) ဆြမ္းခံျခင္း အက်င့္သို႔ ကပ္ေရာက္တတ္ေသာေၾကာင့္ ဘိကၡဳနီမ၊
(၃) ဆုတ္ျဖတ္ၿပီးေသာ အဝတ္ကို ဝတ္႐ံုတတ္ေသာေၾကာင့္ ဘိကၡဳနီမ၊
(၄) ဘိကၡဳနီဟု သမုတ္ျခင္းေၾကာင့္ ဘိကၡဳနီမ၊
(၅) ဘိကၡဳနီဟု ဝန္ခံျခင္းေၾကာင့္ ဘိကၡဳနီမ၊
(၆) ဘိကၡဳနီမ လာေလာ့ 'ဧဟိ ဘိကၡဳနီ'ဟူေသာ ဘုရားစကားေတာ္ျဖင့္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္
ဘိကၡဳနီမ၊
(၇) သရဏဂံုသံုးပါးတို႔ျဖင့္ ပၪၥင္းျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဘိကၡဳနီမ၊
(၈) ေကာင္းေသာ (သီလ စသည္ႏွင့္ ျပည္႕စံုေသာ) ေၾကာင့္ ဘိကၡဳနီမ၊
(၉) (သီလစေသာ) အႏွစ္သာရ ရွိေသာေၾကာင့္ ဘိကၡဳနီမ၊
(၁ဝ) (သိကၡာသံုးပါးကို) က်င့္ဆဲျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဘိကၡဳနီမ၊
(၁၁) (သိကၡာသံုးပါးကို) က်င့္ၿပီးျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဘိကၡဳနီမ၊
(၁၂) ညီညြတ္ေသာ ႏွစ္ဖက္သံဃာသည္ သိေစျခင္း 'ဉတ္' လွ်င္ ေလးႀကိမ္ေျမာက္ေသာ ကံျဖင့္ မပ်က္မကြက္ ျမတ္စြာဘုရား အဆံုးအမအား ထိုက္တန္စြာ ပၪၥင္းျဖစ္ေစအပ္ေသာေၾကာင့္ ဘိကၡဳနီမ မည္၏။
ထိုတစ္ဆယ့္ႏွစ္မ်ဳိးေသာ ဘိကၡဳနီမတို႔တြင္ အၾကင္ဘိကၡဳနီမကို ညီၫြတ္ေသာ ႏွစ္ဖက္သံဃာသည္ သိေစျခင္း 'ဉတ္' လွ်င္ ေလးႀကိမ္ေျမာက္ေသာ ကံျဖင့္ မပ်က္မကြက္ ျမတ္စြာဘုရား အဆံုးအမအား ထိုက္တန္စြာ ပၪၥင္းျဖစ္ေစအပ္၏၊ ဤဘိကၡဳနီမကို ဤ (ပါရာဇိက) အရာ၌ ''ဘိကၡဳနီမ''ဟူ၍ အလိုရွိ အပ္၏။
စြတ္စိုသည္ျဖစ္၍ မည္သည္ တပ္မက္ႏွစ္သက္ျခင္း ရွိသည္ ျဖစ္၍ ငဲ့ကြက္ျခင္း ရွိသည္ ျဖစ္၍ ရာဂေႏွာင္ဖြဲ႕ေသာ အခ်စ္စိတ္ရွိသည္ ျဖစ္၍။
စြတ္စိုေသာ မည္သည္ တပ္မက္ႏွစ္သက္ျခင္း ရွိေသာ ငဲ့ကြက္ျခင္း ရွိေသာ ရာဂေႏွာင္ဖြဲ႕ေသာ အခ်စ္စိတ္ ရွိေသာ။
ေယာက်္ားပုဂိၢဳလ္ မည္သည္ ဘီလူးေယာက်္ား မဟုတ္၊ ၿပိတၱာေယာက်္ား မဟုတ္၊ လူေယာင္ ဖန္ဆင္းထားေသာ တိရစၧာန္ေယာက်္ား မဟုတ္၊ ကိုယ္လက္ႏွီးေႏွာမႈကို ျပဳက်င့္ျခင္းငွါ သိၾကားလိမၼာ စြမ္းႏိုင္ေသာ လူေယာက်္ားသာတည္း။
ၫွပ္႐ိုးေအာက္ဟူသည္ ညႇပ္႐ိုးမွ ေအာက္ပင္တည္း။
ပုဆစ္ဒူးဝန္းအထက္ဟူသည္ ပုဆစ္ဒူးဝန္းမွ အထက္ပင္တည္း။
ေရွး႐ႈသံုးသပ္ျခင္း မည္သည္ သံုးသပ္ကာမွ်တည္း။
ထိုမွဤမွသံုးသပ္ျခင္း မည္သည္ ထိုမွ ဤမွ ေရြ႕ရွားျခင္းတည္း။
ကိုင္ျခင္း မည္သည္ ကိုင္တြယ္ကာမွ်တည္း။
တို႔ထိျခင္း မည္သည္ ထိကာမွ်တည္း။
ဖိၫွပ္ျခင္းကိုလည္း သာယာျငားအံ့ဟူသည္ အဂၤါႀကီးငယ္ကို ဆုပ္ကိုင္၍ ဖိၫွပ္ျခင္းကို သာယာႏွစ္ သက္၏၊
ဤဘိကၡဳနီမသည္လည္းဟူသည္ ေရွးျဖစ္ေသာ ေမထုန္ပါရာဇိကစသည္တို႔သို႔ ေရာက္ေသာ ရဟန္းမိန္းမကို ေထာက္၍ ဆိုအပ္၏။
ပါရာဇိကအာပတ္ သင့္၏ဟူသည္ ဥပမာအားျဖင့္ ဦးေခါင္းျပတ္ၿပီးေသာ ေယာက်္ားသည္ ထိုဦးေခါင္းႏွင့္ ခႏၶာကိုယ္ကို ျပန္၍ ဆက္စပ္ေသာ္လည္း အသက္ရွင္ဖို႔ရာ မျဖစ္ႏိုင္သကဲ့သို႔ ဤအတူ ဤ ဘိကၡဳနီမသည္ ကာယသံသဂၢရာဂစြတ္စိုသည္ျဖစ္၍ ကာယသံသဂၢရာဂစြတ္စိုေသာ ေယာက်္ား၏ ၫွပ္႐ိုးမွ ေအာက္ ပုဆစ္ဒူးဝန္းမွအထက္ကို ေရွး႐ႈသံုးသပ္ျခင္းကိုလည္းေကာင္း၊ ထိုမွဤမွ သံုးသပ္ျခင္းကိုလည္း ေကာင္း၊ ကိုင္ျခင္းကိုလည္းေကာင္း၊ တို႔ထိျခင္းကိုလည္းေကာင္း၊ ဖိၫွပ္ျခင္းကိုလည္းေကာင္း သာယာ ႏွစ္သက္ေသာေၾကာင့္ ဘိကၡဳနီမ မဟုတ္ေတာ့ေပ၊ သာကီဝင္မင္းသမီး ဘုရားသမီးေတာ္ မဟုတ္ေတာ့ေပ၊ ထို႔ေၾကာင့္ သာသနာေတာ္မွ ဆံုး႐ံႈးျခင္းသို႔ ေရာက္၏ဟု ဆိုရ၏။
ဘိကၡဳနီမေကာင္းတို႔ႏွင့္ အတူတကြ ေပါင္းသင္းရျခင္းမရွိဟူရာ၌ ေပါင္းသင္းျခင္း မည္သည္ အတူ တကြ ဝိနည္းကံျပဳမႈ၊ အတူတကြ ပါတိေမာက္ရြတ္ျပမႈ၊ တူမွ်ေသာ က်င့္ၾကံေနထိုင္မႈတည္း၊ ဤအလံုးစံု သည္ ေပါင္းသင္းျခင္းမည္၏။ ထိုေပါင္းသင္းျခင္းသည္ ထို (ပါရာဇိကက်ေသာ) ဘိကၡဳနီမႏွင့္ အတူမ ရွိေတာ့ေပ၊ ထို႔ေၾကာင့္ ဘိကၡဳနီမေကာင္းတို႔ႏွင့္ အတူတကြ ေပါင္းသင္းရျခင္း မရွိဟု ဆိုရ၏။
၆၅၉။ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္လံုး (ကာယသံသဂၢရာဂ) စြတ္စိုသည္ရွိေသာ္ ၫွပ္႐ိုးေအာက္ႏွင့္ ပုဆစ္ ဒူးဝန္းအထက္၌ ကိုယ္ျဖင့္ ကိုယ္ကို သံုးသပ္အံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ္ သင့္၏။ ကိုယ္ျဖင့္ ကိုယ္ႏွင့္စပ္ေသာ ဝတၳဳကို သံုးသပ္အံ့၊ ထုလႅစၥဥ္းအာပတ္ သင့္၏။
ကိုယ္ႏွင့္စပ္ေသာဝတၳဳျဖင့္ ကိုယ္ကို သံုးသပ္အံ့၊ ထုလႅစၥဥ္းအာပတ္ သင့္၏။ ကိုယ္ႏွင့္စပ္ေသာ ဝတၳဳျဖင့္ ကိုယ္ႏွင့္စပ္ေသာ ဝတၳဳကို သံုးသပ္အံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။
စြန္႔လႊတ္အပ္ေသာဝတၳဳျဖင့္ ကိုယ္ကို သံုးသပ္အံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။ စြန္႔လႊတ္အပ္ေသာ ဝတၳဳျဖင့္ ကိုယ္ႏွင့္စပ္ေသာ ဝတၳဳကို သံုးသပ္အံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။ စြန္႔လႊတ္အပ္ေသာ ဝတၳဳျဖင့္ စြန္႔လႊတ္ အပ္ေသာ ဝတၳဳကို သံုးသပ္အံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။
ၫွပ္႐ိုးမွ အထက္ ပုဆစ္ဒူးဝန္းမွ ေအာက္ကို ကိုယ္ျဖင့္ ကိုယ္ကို သံုးသပ္အံ့၊ ထုလႅစၥဥ္းအာပတ္ သင့္၏။ ကိုယ္ျဖင့္ ကိုယ္ႏွင့္စပ္ေသာ ဝတၳဳကို သံုးသပ္အံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။
ကိုယ္ႏွင့္စပ္ေသာဝတၳဳျဖင့္ ကိုယ္ကို သံုးသပ္အံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။ ကိုယ္ႏွင့္စပ္ေသာဝတၳဳျဖင့္ ကိုယ္ႏွင့္စပ္ေသာဝတၳဳကို သံုးသပ္အံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။
စြန္႔လႊတ္အပ္ေသာ ဝတၳဳျဖင့္ ကိုယ္ကို သံုးသပ္အံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။ စြန္႔လႊတ္အပ္ေသာ ဝတၳဳျဖင့္ ကိုယ္ႏွင့္စပ္ေသာ ဝတၳဳကို သံုးသပ္အံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။ စြန္႔လႊတ္အပ္ေသာ ဝတၳဳျဖင့္ စြန္႔လႊတ္အပ္ေသာ ဝတၳဳကို သံုးသပ္အံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။
၆၆ဝ။ တစ္ဦး တစ္ဖက္သာလွ်င္ (ကာယသံသဂၢရာဂ) စြတ္စိုသည္ ရွိေသာ္ ၫွပ္႐ိုးေအာက္ ပုဆစ္ ဒူးဝန္း အထက္၌ ကိုယ္ျဖင့္ ကိုယ္ကို သံုးသပ္အံ့၊ ထုလႅစၥဥ္းအာပတ္ သင့္၏။ ကိုယ္ျဖင့္ ကိုယ္ႏွင့္စပ္ေသာ ဝတၳဳကို သံုးသပ္အံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။
ကိုယ္ႏွင့္စပ္ေသာ ဝတၳဳျဖင့္ ကိုယ္ကို သံုးသပ္အံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။ ကိုယ္ႏွင့္စပ္ေသာ ဝတၳဳျဖင့့္ကိုယ္ႏွင့္စပ္ေသာ ဝတၳဳကို သံုးသပ္အံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။
စြန္႔လႊတ္အပ္ေသာ ဝတၳဳျဖင့္ ကိုယ္ကို သံုးသပ္အံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။ စြန္႔လႊတ္အပ္ေသာ ဝတၳဳျဖင့္ ကိုယ္ႏွင့္စပ္ေသာ ဝတၳဳကို သံုးသပ္အံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။ စြန္႔လႊတ္အပ္ေသာ ဝတၳဳျဖင့္ စြန္႔လႊတ္အပ္ေသာ ဝတၳဳကို သံုးသပ္အံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။
ၫွပ္႐ိုးအထက္ႏွင့္ ပုဆစ္ဒူးဝန္းေအာက္၌ ကိုယ္ျဖင့္ ကိုယ္ကို သံုးသပ္အံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။ ကိုယ္ျဖင့္ ကိုယ္ႏွင့္စပ္ေသာ ဝတၳဳကို သံုးသပ္အံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။
ကိုယ္ႏွင့္စပ္ေသာ ဝတၳဳျဖင့္ ကိုယ္ကို သံုးသပ္အံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။ ကိုယ္ႏွင့္စပ္ေသာ ဝတၳဳျဖင့္ ကိုယ္ႏွင့္စပ္ေသာ ဝတၳဳကို သံုးသပ္အံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။
စြန္႔လႊတ္အပ္ေသာ ဝတၳဳျဖင့္ ကိုယ္ကို သံုးသပ္အံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္သင့္၏။ စြန္႔လႊတ္အပ္ေသာ ဝတၳဳျဖင့္ ကိုယ္ႏွင့္စပ္ေသာ ဝတၳဳကို သံုးသပ္အံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။ စြန္႔လႊတ္အပ္ေသာ ဝတၳဳျဖင့္ စြန္႔လႊတ္အပ္ေသာ ဝတၳဳကို သံုးသပ္အံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။
၆၆၁။ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္လံုးပင္လွ်င္ (ကာယသံသဂၢရာဂ) စြတ္စိုသည္ ရွိေသာ္ ဘီလူး ၿပိတၱာ ပ႑ဳက္ ႏွင့္ လူေယာင္ဖန္ဆင္းေသာ တိရစၧာန္တို႔၏ ၫွပ္႐ိုးေအာက္ႏွင့္ ပုဆစ္ဒူးဝန္းမွ အထက္၌ ကိုယ္ျဖင့္ ကိုယ္ ကို သံုးသပ္အံ့၊ ထုလႅစၥဥ္းအာပတ္ သင့္၏။ ကိုယ္ျဖင့္ ကိုယ္ႏွင့္စပ္ေသာ ဝတၳဳကို သံုးသပ္အံ့၊ ဒုကၠဋ္ အာပတ္ သင့္၏။
ကိုယ္ႏွင့္စပ္ေသာ ဝတၳဳျဖင့္ ကိုယ္ကို သံုးသပ္အံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။ ကိုယ္ႏွင့္စပ္ေသာ ဝတၳဳျဖင့္ ကိုယ္ႏွင့္စပ္ေသာ ဝတၳဳကို သံုးသပ္အံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။
စြန္႔လႊတ္အပ္ေသာ ဝတၳဳျဖင့္ ကိုယ္ကို သံုးသပ္အံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။ စြန္႔လႊတ္အပ္ေသာ ဝတၳဳျဖင့္ ကိုယ္ႏွင့္စပ္ေသာ ဝတၳဳကို သံုးသပ္အံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။ စြန္႔လႊတ္အပ္ေသာ ဝတၳဳျဖင့္ စြန္႔လႊတ္အပ္ေသာ ဝတၳဳကို သံုးသပ္အံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။
ၫွပ္႐ိုးအထက္ႏွင့္ ပုဆစ္ဒူးဝန္းေအာက္၌ ကိုယ္ျဖင့္ ကိုယ္ကို သံုးသပ္အံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။ ကိုယ္ျဖင့္ ကိုယ္ႏွင့္စပ္ေသာ ဝတၳဳကို သံုးသပ္အံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။
ကိုယ္ႏွင့္စပ္ေသာ ဝတၳဳျဖင့္ ကိုယ္ကို သံုးသပ္အံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။ ကိုယ္ႏွင့္စပ္ေသာ ဝတၳဳျဖင့္္ ကိုယ္ႏွင့္စပ္ေသာ ဝတၳဳကို သံုးသပ္အံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။
စြန္႔လႊတ္အပ္ေသာ ဝတၳဳျဖင့္ ကိုယ္ကို သံုးသပ္အံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။ စြန္႔လႊတ္အပ္ေသာ ဝတၳဳျဖင့္ ကိုယ္ႏွင့္စပ္ေသာ ဝတၳဳကို သံုးသပ္အံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။ စြန္႔လႊတ္အပ္ေသာ ဝတၳဳျဖင့္ စြန္႔လႊတ္အပ္ေသာ ဝတၳဳကို သံုးသပ္အံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။
၆၆၂။ တစ္ဦးတစ္ဖက္သာလွ်င္ (ကာယသံသဂၢရာဂ) စြတ္စိုသည္ ရွိေသာ္ ၫွပ္႐ိုးေအာက္ႏွင့္ ပုဆစ္ဒူးဝန္း အထက္၌ ကိုယ္ျဖင့္ ကိုယ္ကို သံုးသပ္အံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။ ကိုယ္ျဖင့္ ကိုယ္ႏွင့္ စပ္ေသာ ဝတၳဳကို သံုးသပ္အံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။
ကိုယ္ႏွင့္စပ္ေသာ ဝတၳဳျဖင့္ ကိုယ္ကို သံုးသပ္အံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။ ကိုယ္ႏွင့္စပ္ေသာ ဝတၳဳျဖင့္ ကိုယ္ႏွင့္စပ္ေသာ ဝတၳဳကို သံုးသပ္အံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။
စြန္႔လႊတ္အပ္ေသာ ဝတၳဳျဖင့္ ကိုယ္ကို သံုးသပ္အံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။ စြန္႔လႊတ္အပ္ေသာ ဝတၳဳျဖင့္ ကိုယ္ႏွင့္စပ္ေသာ ဝတၳဳကို သံုးသပ္အံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။ စြန္႔လႊတ္အပ္ေသာ ဝတၳဳျဖင့္ စြန္႔လႊတ္အပ္ေသာ ဝတၳဳကို သံုးသပ္အံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။
ၫွပ္႐ိုးအထက္ႏွင့္ ပုဆစ္ဒူးဝန္းေအာက္၌ ကိုယ္ျဖင့္ ကိုယ္ကို သံုးသပ္အံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။ ကိုယ္ျဖင့္ ကိုယ္ႏွင့္စပ္ေသာ ဝတၳဳကို သံုးသပ္အံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။
ကိုယ္ႏွင့္စပ္ေသာ ဝတၳဳျဖင့္ ကိုယ္ကို သံုးသပ္အံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။ ကိုယ္ႏွင့္စပ္ေသာ ဝတၳဳျဖင့့္္ကိုယ္ႏွင့္စပ္ေသာ ဝတၳဳကို သံုးသပ္အံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။
စြန္႔လႊတ္အပ္ေသာ ဝတၳဳျဖင့္ ကိုယ္ကို သံုးသပ္အံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။ စြန္႔လႊတ္အပ္ေသာ ဝတၳဳျဖင့္ ကိုယ္ႏွင့္စပ္ေသာ ဝတၳဳကို သံုးသပ္အံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။ စြန္႔လႊတ္အပ္ေသာ ဝတၳဳျဖင့္ စြန္႔လႊတ္အပ္ေသာ ဝတၳဳကို သံုးသပ္အံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။
၆၆၃။ စိတ္ေစတနာမရွိေသာ ဘိကၡဳနီမ၊ သတိေမ့ေလ်ာ့ေသာ ဘိကၡဳနီမ၊ မသိေသာ ဘိကၡဳနီမ၊ မသာယာေသာ ဘိကၡဳနီမ၊ ႐ူးေသာ ဘိကၡဳနီမ၊ စိတ္ပ်ံ႕လြင့္ေသာ ဘိကၡဳနီမ၊ ေဝဒနာႏွိပ္စက္ေသာ ဘိကၡဳနီမ၊ အစလက္ဦး လြန္က်ဴးေသာ ဘိကၡဳနီမတို႔အား အာပတ္မသင့္။
ပဌမ ပါရာဇိကသိကၡာပုဒ္ ၿပီး၏။
------
၁။ ဘိကၡဳနီ အသာဓာရဏ ပါရာဇိကအတြက္ ပဌမပင္ျဖစ္ေသာ္လည္း သာဓာရဏ အသာဓာရဏ ပါရာဇိက (၈) ပါးတြင္ (၅) ခုေျမာက္ျဖစ္၍ သိကၡာပုဒ္တြင္ (၅) ဂဏန္းထိုးသည္၊ ေနာက္၌လည္း ဤအတူ မွတ္ပါ။
Ã
၆-ဒုတိယပါရာဇိကသိကၡာပုဒ္
၆၆၄။ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သာဝတၳိျပည္ အနာထပိဏ္သူေဌး၏ အရံျဖစ္ေသာ ေဇတဝန္ေက်ာင္း၌ သီတင္းသံုးေနေတာ္မူေသာအခါ သုႏၵရီနႏၵာဘိကၡဳနီမသည္ မိဂါရသူေဌး၏ေျမး သာဠႇ ေၾကာင့္ ကိုယ္ဝန္ရွိ၏၊ ကိုယ္ဝန္ႏုစဥ္ ကာလပတ္လံုး ဖံုးကြယ္၍ ထားၿပီးေနာက္ ကိုယ္ဝန္ရင့္ေသာအခါ လူထြက္၍ သားဖြား၏။
ဘိကၡဳနီမတို႔သည္ ''အသွ်င္မ သုႏၵရီနႏၵာသည္ကား လူထြက္၍ မၾကာျမင့္မီပင္လွ်င္ သားဖြား၏၊ အသို႔နည္း၊ ထိုသုႏၵရီနႏၵာသည္ ဘိကၡဳနီမျဖစ္စဥ္ကပင္လွ်င္ ကိုယ္ဝန္ရွိေလသေလာ''ဟု ထုလႅနႏၵာ ဘိကၡဳနီမကို ေမးၾကကုန္၏။
အသွ်င္မတို႔ ဤသို႔ ထင္တိုင္း မွန္ေပ၏ဟု (ဆို၏)။
အသွ်င္မ သင္သည္ သိပါလ်က္ ပါရာဇိကအာပတ္ သင့္ေသာ ဘိကၡဳနီမကို အဘယ့္ေၾကာင့္ ကိုယ္တိုင္လည္း မေစာဒနာဘိသနည္း၊ အေပါင္းအသင္း ဂိုဏ္းအားလည္း မေျပာၾကားဘိသနည္းဟု (ဆိုကုန္၏)။
ထိုသုႏၵရီနႏၵာ၏ ေက်းဇူးမဲ့သည္ အကြၽႏ္ုပ္၏ ေက်းဇူးမဲ့သာတည္း၊ ထိုသုႏၵရီနႏၵာ၏ အေက်ာ္ အေစာမဲ့သည္ အကြၽႏ္ုပ္၏ အေက်ာ္အေစာမဲ့သာတည္း၊ ထိုသုႏၵရီနႏၵာ၏ အျခံအရံမဲ့သည္ အကြၽႏ္ုပ္၏ အျခံအရံမဲ့သာတည္း၊ ထိုသုႏၵရီနႏၵာ၏ လာဘ္မဲ့မႈသည္ အကြၽႏ္ုပ္၏ လာဘ္မဲ့မႈသာတည္း၊ အသွ်င္မတို႔ အကြၽႏု္ပ္သည္ မိမိ၏ ေက်းဇူးမဲ့ကို မိမိ၏ အေက်ာ္အေစာမဲ့ကို မိမိ၏ အျခံအရံမဲ့ကို မိမိ၏ လာဘ္မဲ့မႈကို သူတစ္ပါးတို႔အား အဘယ္မွာ ေျပာၾကားႏိုင္ပါအံ့နည္းဟု (ဆို၏)။
အလိုနည္းေသာ ဘိကၡဳနီမတို႔သည္ ''အသွ်င္မထုလႅနႏၵာသည္ ပါရာဇိကအာပတ္ သင့္ေသာ ဘိကၡဳနီမ ကို သိလ်က္ အဘယ့္ေၾကာင့္ ကိုယ္တိုင္မူလည္း မေစာဒနာဘိသနည္း၊ အေပါင္းအသင္းဂိုဏ္းအားလည္း မေျပာၾကားဘိသနည္း''ဟု ကဲ့ရဲ႕ကုန္၏၊ ႐ႈတ္ခ်ကုန္၏၊ အျပစ္ျပေျပာဆိုၾကကုန္၏။
ထိုအခါ ထိုဘိကၡဳနီမတို႔သည္ ရဟန္းေယာက်္ားတို႔အား ဤအေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏။ ရဟန္းတို႔သည္ ျမတ္စြာဘုရားအား ဤအေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏။
ထိုအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤအေၾကာင္းအရာေၾကာင့္ ရဟန္းအေပါင္းကို စည္းေဝးေစၿပီးလွ်င္ တရားစကားကို ေဟာၾကားေတာ္မူ၍ ရဟန္းတို႔ကို-
''ရဟန္းတို႔ ထုလႅနႏၵာဘိကၡဳနီမသည္ သိလ်က္ ပါရာဇိကအာပတ္ သင့္ေသာ ဘိကၡဳနီမကို မိမိ ကိုယ္တိုင္လည္း မေစာဒနာ၊ ဂိုဏ္းအားလည္း မေျပာၾကားဟူသည္ မွန္သေလာ''ဟု စိစစ္ ေမးျမန္း ေတာ္မူ၏။
မွန္ပါသည္ ျမတ္စြာဘုရားဟု (ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏)။
ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ကဲ့ရဲ႕ေတာ္မူ၏။ပ။ ရဟန္းတို႔ အဘယ့္ေၾကာင့္ ထုလႅနႏၵာ ဘိကၡဳနီမသည္ သိလ်က္ ပါရာဇိကအာပတ္ သင့္ေသာ ဘိကၡဳနီမကို ကိုယ္တိုင္လည္း မေစာဒနာ, ဂိုဏ္း အားလည္း မေျပာၾကားဘိသနည္း။
ရဟန္းတို႔ ဤ (ထုလႅနႏၵာဘိကၡဳနီမ ျပဳမိေသာအမႈ) သည္ မၾကည္ညိဳေသးေသာ သူတို႔အား ၾကည္ညိဳေစျခင္းငွါလည္းေကာင္း။ပ။
ရဟန္းတို႔ ဤသို႔လွ်င္ ဘိကၡဳနီမတို႔ကို ဤသိကၡာပုဒ္ေတာ္ကို ျပၾကေစကုန္ေလာ့။
၆ - ၆၆၅။ ''အၾကင္ဘိကၡဳနီမသည္ သိလ်က္ ပါရာဇိကအာပတ္ သင့္ေသာ ဘိကၡဳနီမကို ကိုယ္တိုင္လည္း မေစာဒနာျငားအံ့၊ ဂိုဏ္းအားလည္း မေျပာၾကားျငားအံ့၊ အၾကင္အခါ၌ ထိုပါရာဇိက က်ၿပီးေသာ ဘိကၡဳနီမသည္ (မိမိအသြင္၌) တည္ေနသည္ ေသာ္လည္း ျဖစ္ရာ၏၊ စုေတသည္ေသာ္လည္း ျဖစ္ရာ၏၊ ဖ်က္ဆီးအပ္သည္ ေသာ္လည္း ျဖစ္ရာ၏၊ တိတၱိေက်ာင္းသို႔ ေျပာင္းေရႊ႕သည္ေသာ္လည္း ျဖစ္ရာ၏၊ ထိုအခါ ထိုသိေသာ ဘိကၡဳနီမသည္ 'အသွ်င္မတို႔ ထိုညီမသည္ ဤသို႔ သေဘာလည္း ရွိ၏၊ ဤသို႔ သေဘာလည္း ရွိ၏ဟု ေရွးဦးကပင္ အကြၽႏု္ပ္ သိခဲ့ပါ၏၊ သို႔ေသာ္ လည္း ကိုယ္တိုင္ မေစာဒနာမိပါ၊ ဂိုဏ္းအားလည္း မေျပာၾကားမိပါ'ဟု ေနာက္မွ ေျပာဆိုျငားအံ့၊ ဤဘိကၡဳနီမသည္လည္း အျပစ္ကို ဖံုးလႊမ္းသည္ျဖစ္၍ (ဝဇၨ ပဋိစၧာဒိကာမည္ေသာ) ပါရာဇိကအာပတ္ သင့္၏။ ဘိကၡဳနီမေကာင္းတို႔ႏွင့္ အတူတကြ ေပါင္းသင္းရျခင္း မရွိ'' ဤသို႔ (ျပၾကေစကုန္ေလာ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
၆-ဒုတိယပါရာဇိကသိကၡာပုဒ္ အဖြင့္
၆၆၆။ အၾကင္ဟူသည္ အၾကင္သို႔သေဘာရွိေသာ။ပ။
ဘိကၡဳနီမဟူသည္။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတၱိစတုတၳကံျဖင့္ ရဟန္းအျဖစ္သို႔ ေရာက္ေသာ မိန္းမကို ''ဘိကၡဳနီမ''ဟူ၍ အလိုရွိအပ္၏။
သိ၏ မည္သည္ ကိုယ္တိုင္ေသာ္လည္း သိ၏၊ သူတစ္ပါးတို႔ကေသာ္လည္း ထိုဘိကၡဳနီမအား ေျပာ ၾကားကုန္၏၊ ထို (ပါရာဇိကက်ေသာ) ဘိကၡဳနီမကေသာ္လည္း ေျပာၾကား၏။
ပါရာဇိကအာပတ္ သင့္ေသာဟူသည္ ပါရာဇိကအာပတ္ ရွစ္ပါးတို႔တြင္ တစ္ပါးပါးေသာ ပါရာဇိက အာပတ္ သင့္၏။
ကိုယ္တိုင္လည္း မေစာဒနာျငားအံ့ဟူသည္ မိမိသည္ မေစာဒနာျငားအံ့။
ဂိုဏ္းအားလည္း မေျပာၾကားျငားအံ့ဟူသည္ တစ္ပါးေသာ ဘိကၡဳနီမတို႔အား မေျပာၾကား ျငားအံ့။
အၾကင္အခါ၌ ထိုပါရာဇိကက်ၿပီးေသာ ဘိကၡဳနီမသည္ (မိမိအသြင္၌) တည္ေနသည္ ေသာ္လည္း ျဖစ္ရာ၏၊ စုေတသည္ေသာ္လည္း ျဖစ္ရာ၏ဟူရာ၌ တည္ေနသည္ မည္သည္ မိမိအသြင္၌ တည္ေနသည္ကို ဆို၏။
စုေတသည္ မည္သည္ ေသလြန္ျခင္းကို ဆို၏။
ဖ်က္ဆီးအပ္သည္ မည္သည္ ကိုယ္တိုင္ေသာ္လည္း လူထြက္၏၊ သူတစ္ပါးတို႔သည္မူလည္း ဖ်က္ဆီးအပ္၏ 'လူထြက္ေစအပ္၏'။
တိတၳိေက်ာင္းသို႔ေျပာင္းေရႊ႕သည္ မည္သည္ တိတၳိေက်ာင္းသို႔ ေျပာင္းေရႊ႕ေနထိုင္ျခင္းကို ဆို၏။
ထိိုသိေသာ ဘိကၡဳနီမ မည္သည္ ''အသွ်င္မတို႔ ထိုညီမသည္ ဤသို႔သေဘာလည္း ရွိ၏၊ ဤသို႔ သေဘာလည္း ရွိ၏''ဟု ေရွးဦးကပင္ ကြၽႏု္ပ္ သိခဲ့ပါ၏ဟု ေနာက္မွ ဤသို႔ ဆိုျငားအံ့။
သို႔ေသာ္လည္း ကိုယ္တိုင္ မေစာဒနာမိပါဟူသည္ ကိုယ္တိုင္လည္း မေစာဒနာျငားအံ့။
ဂိုဏ္းအားလည္း မေျပာၾကားမိပါဟူသည္ တစ္ပါးေသာ ဘိကၡဳနီမတို႔အား မေျပာၾကားမိပါ။
ဤဘိကၡဳနီမသည္လည္းဟူသည္ ေရွးပါရာဇိကက်ေသာ ဘိကၡဳနီမတို႔ကို ေထာက္၍ ဆိုအပ္၏။
ပါရာဇိက အာပတ္သင့္၏ဟူသည္ ဥပမာအားျဖင့္ အညႇာမွေႂကြက်ေသာ သစ္ရြက္ေရာ္သည္ တစ္ဖန္ ျပန္၍ စိမ္းရွင္ျခင္းငွါ မထိုက္သကဲ့သို႔၊ ဤအတူ ဘိကၡဳနီမသည္ ပါရာဇိကအာပတ္ သင့္ေသာ ဘိကၡဳနီမကို သိလ်က္ ကိုယ္တိုင္ေသာ္လည္း မေစာဒနာအံ့၊ ဂိုဏ္းအားလည္း မေျပာၾကားအံ့ဟု ဝန္ခ်ကာ မွ်၌ ဘိကၡဳနီမ မဟုတ္ေတာ့ေပ၊ သာကီဝင္မင္းသမီး ဘုရားသမီးေတာ္ မဟုတ္ေတာ့ေပ၊ ထို႔ေၾကာင့္ သာသနာေတာ္မွ ဆံုး႐ံႈးျခင္းသို႔ ေရာက္၏ဟု ဆိုရ၏။
ဘိကၡဳနီမေကာင္းတို႔ႏွင့္ အတူတကြေပါင္းသင္းရျခင္း မရွိဟူရာ၌ ေပါင္းသင္းျခင္း မည္သည္ အတူတကြ ဝိနည္းကံျပဳမႈ၊ အတူတကြ ပါတိေမာက္ရြတ္ျပမႈ၊ တူမွ်ေသာ က်င့္ၾကံေနထိုင္မႈတည္း၊ ဤ အလံုးစံုသည္ ေပါင္းသင္းျခင္းမည္၏။ ထိုေပါင္းသင္းျခင္းသည္ ထိုဘိကၡဳနီမႏွင့္အတူ မရွိေတာ့ေပ၊ ထို႔ေၾကာင့္ ဘိကၡဳနီမေကာင္းတို႔ႏွင့္ အတူတကြ ေပါင္းသင္းရျခင္း မရွိဟု ဆိုရ၏။
၆၆၇။ ''သံဃာ၏ ခိုက္ရန္ျဖစ္မႈေသာ္လည္းေကာင္း၊ ျငင္းခံုမႈေသာ္လည္းေကာင္း၊ စကားအမ်ဳိးမ်ဳိးကို ယူျခင္းေသာ္လည္းေကာင္း၊ စကားအမ်ဳိးမ်ဳိး ေျပာဆိုမႈေသာ္လည္းေကာင္း ျဖစ္လထၱံ႕''ဟု (ႏွလံုးသြင္း၍) မေျပာၾကားျငားအံ့၊ ''သံဃာ၏ ကြဲျပားမႈေသာ္လည္းေကာင္း၊ သံဃာ၏ (ကြဲျပားရန္) အေရးေသာ္ လည္းေကာင္း ျဖစ္လတၱံ႕''ဟု (ႏွလံုးသြင္း၍) မေျပာၾကားျငားအံ့၊ ''ဤဘိကၡဳနီမသည္ ခက္ထန္၏၊ ၾကမ္းတမ္း၏၊ အသက္အႏၲရာယ္ကိုေသာ္လည္းေကာင္း၊ သာသနာေတာ္၏အႏၲရာယ္ကိုေသာ္လည္းေကာင္း ျပဳလတၱံ႕''ဟု (ႏွလံုးသြင္း၍) မေျပာၾကားအံ့၊ သင့္ေလ်ာ္ေသာ အျခားဘိကၡဳနီမတို႔ကို မျမင္၍ မေျပာ ၾကားအံ့၊ မဖံုးမကြယ္လိုဘဲ မေျပာၾကားအံ့၊ မိမိ၏အမႈျဖင့္ သာလွ်င္ ထင္ရွားလတၱံ႕ဟု (ႏွလံုးသြင္း၍) မေျပာၾကားအံ့၊ အာပတ္ မသင့္။ ႐ူးေသာ ဘိကၡဳနီမ။ပ။ အစလက္ဦး လြန္က်ဴးေသာ ဘိကၡဳနီမအား အာပတ္မသင့္။
ဒုတိယ ပါရာဇိကသိကၡာပုဒ္ ၿပီး၏။
------
၇-တတိယပါရာဇိကသိကၡာပုဒ္
၆၆၈။ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သာဝတၳိျပည္ အနာထပိဏ္သူေဌး၏ အရံျဖစ္ေသာ ေဇတဝန္ေက်ာင္း၌ သီတင္းသံုးေနေတာ္မူေသာအခါ ထုလႅနႏၵာဘိကၡဳနီမသည္ ညီညြတ္ေသာ သံဃာက ႏွင္ထုတ္ထားေသာ လင္းတသတ္မ်ဳိး၌ ျဖစ္ဖူးသည့္ အရိ႒ရဟန္းသို႔ အစဥ္လိုက္၏။ အလိုနည္းေသာ ဘိကၡဳနီမတု႕ိသည္ ''အဘယ့္ေၾကာင့္ အသွ်င္မထုလႅနႏၵာသည္ ညီညြတ္ေသာ သံဃာက ႏွင္ထုတ္ထားေသာ လင္းတသတ္မ်ဳိး၌ ျဖစ္ဖူးသည့္ အရိ႒ရဟန္းသို႔ အစဥ္လိုက္ေလဘိသနည္း''ဟု ကဲ့ရဲ႕ကုန္၏၊ ႐ႈတ္ခ်ကုန္၏၊ အျပစ္ျပ ေျပာဆိုၾကကုန္၏။ပ။
''ရဟန္းတို႔ ထုလႅနႏၵာဘိကၡဳနီမသည္ ညီညြတ္ေသာ သံဃာက ႏွင္ထုတ္ထားေသာ လင္းတသတ္ မ်ဳိး၌ ျဖစ္ဖူးသည့္ အရိ႒ရဟန္းသို႔ အစဥ္လိုက္၏ဟူသည္ မွန္သေလာ''ဟု စိစစ္ ေမးျမန္းေတာ္မူ၏။
မွန္ပါသည္ ျမတ္စြာဘုရားဟု (ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏)။
ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ကဲ့ရဲ႕ေတာ္မူ၏။ပ။ ရဟန္းတို႔ ထုလႅနႏၵာဘိကၡဳနီမသည္ အဘယ့္ေၾကာင့္ ညီညြတ္ေသာ သံဃာက ႏွင္ထုတ္ထားေသာ လင္းတသတ္မ်ဳိး၌ ျဖစ္ဖူးသည့္ အရိ႒ ရဟန္းသို႔ အစဥ္လိုက္ဘိသနည္း။ ရဟန္းတို႔ ဤ (ထုလႅနႏၵာျပဳမိေသာ အမႈ) သည္ မၾကည္ညိဳေသး ေသာ သူတို႔အား ၾကည္ညိဳေစျခင္းငွါလည္းေကာင္း။ပ။
ရဟန္းတို႔ ဤသို႔လွ်င္ ဘိကၡဳနီမတို႔ကို ဤသိကၡာပုဒ္ေတာ္ကို ျပၾကေစကုန္ေလာ့။
၇-၆၆၉။ ''အၾကင္ဘိကၡဳနီမသည္ ညီညြတ္ေသာ သံဃာကဟုတ္မွန္ေသာ သေဘာ, ဝိနည္း, ျမတ္စြာဘုရား အာဏာေတာ္ 'ဉတ္ကမၼဝါစာ'ျဖင့္ ႏွင္ထုတ္ထားေသာ ႐ိုေသျခင္း မရွိေသာ မသြင္းရေသးေသာ အေပါင္းအေဖာ္မျပဳရေသးေသာ ထိုရဟန္း သို႔ အတုလိုက္၍ က်င့္ျငားအံ့၊ ထိုဘိကၡဳနီမကို အျခားဘိကၡဳနီမတို႔က 'အသွ်င္မ ဤရဟန္းကို ညီၫြတ္ေသာ သံဃာကဟုတ္မွန္ေသာ သေဘာ, ဝိနည္း, ျမတ္စြာဘုရား အာဏာေတာ္ 'ဉတ္ကမၼဝါစာ' ျဖင့္ ႏွင္ထုတ္ထား၏၊ ဤ ရဟန္းသည္ ႐ိုေသျခင္း မရွိ၊ ဤ ရဟန္းကို (သံဃာ့ေဘာင္သို႔) မသြင္းရေသး၊ အေပါင္းအေဖာ္ မျပဳရေသး၊ အသွ်င္မ ဤရဟန္းကို အတုလိုက္၍ မက်င့္ပါလင့္'ဟု ေျပာဆိုရာ၏။ ဤသို႔လွ်င္ ထိုဘိကၡဳနီမသည္ (အျခား) ဘိကၡဳနီမတို႔က ေျပာဆို ထားပါလ်က္ ေရွးနည္း အတူသာလွ်င္ ခ်ီးေျမႇာက္ျငားအံ့၊ ထိုဘိကၡဳနီမကို (အျခား) ဘိကၡဳနီမတို႔က ထိုအယူကို စြန္႔ေစျခင္းငွါ သံုးႀကိမ္ တိုင္ေအာင္ ဆိုဆံုးမရမည္၊ သံုးႀကိမ္တိုင္ေအာင္ ဆိုဆံုးမသည္႐ိွေသာ္ ထိုအယူကို အကယ္၍ စြန္႔ျငားအံ့၊ ဤသို႔ စြန္႔ျခင္းသည္ ေကာင္း၏၊ အကယ္၍ မစြန္႔ျငားအံ့၊ ဤဘိကၡဳနီမသည္လည္း ႏွင္ထုတ္ထားေသာ ရဟန္းသို႔ အတုလိုက္က်င့္သည္ ျဖစ္၍ (ဥကၡိတၱာႏုဝတၱိကာ မည္ေသာ) ပါရာဇိက အာပတ္သင့္၏။ ဘိကၡဳနီမေကာင္းတို႔ႏွင့္ အတူတကြ ေပါင္းသင္းရျခင္း မ႐ိွ'' ဤသို႔ (ျပၾက ေစကုန္ေလာ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
၇-တတိယပါရာဇိကသိကၡာပုဒ္ အဖြင့္
၆၇ဝ။ အၾကင္ဟူသည္ အၾကင္သို႔သေဘာ႐ိွေသာ။ပ။
ဘိကၡဳနီမဟူသည္။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတၱိစတုတၳကံျဖင့္ ရဟန္းအျဖစ္သို႔ ေရာက္ေသာ မိန္းမကို 'ဘိကၡဳနီမ'ဟူ၍ အလို႐ိွအပ္၏။
ညီညြတ္ေသာ သံဃာ မည္သည္ တူေသာ ေပါင္းသင္းျခင္း႐ိွေသာ, တစ္သိမ္တည္း၌ တည္ေသာ သံဃာတည္း။
ႏွင္ထုတ္ထားေသာ ရဟန္း မည္သည္ အာပတ္ကို မ႐ႈျခင္း၊ မကုစားျခင္း၊ မိစၧာအယူကို မစြန္႔ျခင္း တို႔ေၾကာင့္ ႏွင္ထုတ္ထားေသာ ရဟန္းတည္း။
ဟုတ္မွန္ေသာ သေဘာ, ဝိနည္းျဖင့္ဟူသည္ အၾကင္ဟုတ္မွန္ေသာ တရားသေဘာျဖင့္, အၾကင္ ေစာဒနာ သာရဏာဝိနည္းျဖင့္။
ျမတ္စြာဘုရား အာဏာေတာ္ 'ဉတ္ကမၼဝါစာ'ျဖင့္ဟူသည္ မာရ္ငါးပါးကို ေအာင္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား၏ အာဏာေတာ္ဟူေသာ ဉတ္ကမၼဝါစာ၊ သစၥာေလးပါးကို သိေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား ၏ အာဏာေတာ္ဟူေသာ ဉတ္ကမၼဝါစာျဖင့္။
႐ိုေသျခင္းမ႐ိွ မည္သည္ သံဃာကိုလည္းေကာင္း၊ ဂိုဏ္းကိုလည္းေကာင္း၊ ပုဂၢဳိလ္ကိုလည္းေကာင္း၊ ကံကိုလည္းေကာင္း မ႐ိုေသ။
မသြင္းရေသးေသာ မည္သည္ ဥေကၡပနီယကံျဖင့္ ႏွင္ထုတ္ထား၍ သံဃာ့ေဘာင္သို႔ မသြင္းအပ္ ေသးေသာ ရဟန္းတည္း။
အေပါင္းအေဖာ္ မျပဳရေသးေသာ မည္သည္ အတူေပါင္းသင္းေနထိုင္ကုန္ေသာ ရဟန္းတို႔ကို အေပါင္းအေဖာ္ဟု ဆိုအပ္ကုန္၏၊ ထိုေပါင္းေဖာ္ျခင္းသည္ ထိုရဟန္းတို႔ႏွင့္ အတူတကြ (ထိုရဟန္းအား) မ႐ိွ။ ထို႔ေၾကာင့္ အေပါင္းအေဖာ္မျပဳရေသးဟု ဆိုရ၏။
ထိုရဟန္းသို႔ အတုလိုက္၍ က်င့္ျငားအံ့ဟူသည္ ထိုႏွင္ထုတ္ခံရေသာ ရဟန္းသည္ အၾကင္သို႔ေသာ အယူ႐ိွ၏၊ အၾကင္သို႔ေသာ ႏွစ္သက္ျခင္း ႐ိွ၏၊ အၾကင္သို႔ေသာ အလို႐ိွ၏၊ ထိုဘိကၡဳနီမသည္လည္း ထိုသို႔ေသာ အယူ႐ိွ၏၊ ထိုသို႔ေသာ ႏွစ္သက္ျခင္း ႐ိွ၏၊ ထိုသို႔ေသာ အလို႐ိွ၏။
ထိုဘိကၡဳနီမသည္ဟူသည္ အၾကင္ဥေကၡပနီယကံျဖင့္ ႏွင္ထုတ္ထားေသာ ရဟန္းသို႔ အတုလိုက္၍ က်င့္ေသာ ဘိကၡဳနီမတည္း။
ဘိကၡဳနီမတု႕ိသည္ဟူသည္ အျခားေသာ ဘိကၡဳနီမတို႔သည္။
ျမင္ကုန္ ၾကားကုန္ေသာ ထိုဘိကၡဳနီမတို႔သည္ ''အသွ်င္မ ဤရဟန္းကို ညီၫြတ္ေသာ သံဃာကဟုတ္မွန္ေသာသေဘာ, ဝိနည္း, ျမတ္စြာဘုရား၏ အာဏာေတာ္ 'ဉတ္ကမၼဝါစာ' ျဖင့္ ႏွင္ထုတ္ထား၏၊ ဤရဟန္းသည္ ႐ိုေသျခင္းမ႐ိွ၊ မသြင္းအပ္ေသး၊ အေပါင္းအေဖာ္မလုပ္ရေသး၊ အသွ်င္မ ဤရဟန္းသို႔ အတုလိုက္၍ မက်င့္ပါလင့္''ဟု ေျပာဆိုရမည္။
ႏွစ္ႀကိမ္ေျမာက္လည္း ေျပာဆိုရမည္၊ သံုးႀကိမ္ေျမာက္လည္း ေျပာဆိုရမည္၊ အကယ္၍ စြန္႔အံ့၊ ဤသို႔ စြန္႔ျခင္းသည္ ေကာင္း၏၊ အကယ္၍ မစြန္႔အံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။ ၾကား၍ မေျပာဆိုကုန္အံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။
ထိုဘိကၡဳနီမကို သံဃာ့အလယ္သို႔လည္း ဆဲြငင္၍ ''အသွ်င္မ ဤရဟန္းကို ညီၫြတ္ေသာ သံဃာကဟုတ္မွန္ေသာသေဘာ, ဝိနည္း, ျမတ္စြာဘုရား၏ အာဏာေတာ္ 'ဉတ္ကမၼဝါစာ' ျဖင့္ ႏွင္ထုတ္ထား၏၊ ဤရဟန္းသည္ ႐ိုေသျခင္းမ႐ိွ၊ ဤရဟန္းကို မသြင္းရေသး၊ အေပါင္းအေဖာ္မျပဳရေသး၊ အသွ်င္မသည္ ထိုရဟန္းသို႔ အတုလိုက္၍ မက်င့္ပါလင့္''ဟု ေျပာဆိုရမည္။
ႏွစ္ႀကိမ္ေျမာက္လည္း ေျပာဆိုရမည္၊ သံုးႀကိမ္ေျမာက္လည္း ေျပာဆိုရမည္၊ အကယ္၍ စြန္႔အံ့၊ ဤသို႔ စြန္႔ျခင္းသည္ ေကာင္း၏၊ အကယ္၍ မစြန္႔အံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။
ထိုဘိကၡဳနီမကို ေကာင္းစြာ ဆိုဆံုးမရမည္၊ ရဟန္းတို႔ ဤသို႔လွ်င္ ေကာင္းစြာ ဆိုဆံုးမရမည္၊ ကြၽမ္းက်င္ လိမၼာ၍ စြမ္းရည္႐ိွေသာ ဘိကၡဳနီမသည္ သံဃာကို သိေစရမည္။
၆၇၁။ ''အသွ်င္မတို႔ သံဃာသည္ အကြၽႏု္ပ္၏ (စကားကို) နာေတာ္မူေလာ့၊ ဤမည္ေသာ ဘိကၡဳနီမသည္ ညီၫြတ္ေသာ သံဃာကဟုတ္မွန္ေသာသေဘာ, ဝိနည္း, ျမတ္စြာဘုရား အာဏာ ေတာ္ဟူေသာ 'ဉတ္ကမၼဝါစာ' ျဖင့္ ႏွင္ထုတ္ထားေသာ ႐ိုေသျခင္းမ႐ိွေသာ မသြင္းရေသးေသာ အေပါင္းအေဖာ္ မျပဳရေသးေသာ ထိုရဟန္းသို႔ အတုလိုက္၍ က်င့္၏၊ ထိုဘိကၡဳနီမသည္ ထိုဝတၳဳကို မစြန္႔၊ သံဃာအား ေလ်ာက္ပတ္ေသာ အခါ႐ိွေသာ ကံသည္ အကယ္၍ ျဖစ္ျငားအံ့၊ သံဃာသည္ ဤမည္ေသာ ဘိကၡဳနီမအား ထိုဝတၳဳကို စြန္႔ေစျခင္းငွါ ေကာင္းစြာ ဆိုဆံုးမရာ၏၊ ဤကား သိေစျခင္းတည္း။
အသွ်င္မတို႔ သံဃာသည္ အကြၽႏု္ပ္၏ (စကားကို) နာေတာ္မူေလာ့၊ ဤမည္ေသာ ဘိကၡဳနီမသည္ ညီၫြတ္ေသာ သံဃာကဟုတ္မွန္ေသာသေဘာ, ဝိနည္း, ျမတ္စြာဘုရား၏ အာဏာေတာ္ဟူေသာ 'ဉတ္ကမၼဝါစာ' ျဖင့္ ႏွင္ထုတ္ထားေသာ ႐ိုေသျခင္းမ႐ိွေသာ မသြင္းရေသး ေသာ အေပါင္းအေဖာ္ မျပဳလုပ္ရေသးေသာ ထိုရဟန္းသို႔ အတုလိုက္၍ က်င့္၏၊ ထိုဘိကၡဳနီမ သည္ ထိုဝတၳဳကို မစြန္႔၊ သံဃာသည္ ဤမည္ေသာ ဘိကၡဳနီမကို ထိုဝတၳဳကို စြန္႔ေစျခင္းငွါ 'ဉတ္ကမၼဝါစာ' ျဖင့္ ေကာင္းစြာ ဆိုဆံုးမ၏၊ အၾကင္အသွ်င္မအား ဤမည္ေသာ ဘိကၡဳနီမကို ထို ဝတၳဳကို စြန္႔ျခင္းငွါ ဆိုဆံုးမျခင္းကို ႏွစ္သက္ျခင္း ႐ိွ၏၊ ထိုအသွ်င္မသည္ ဆိတ္ဆိတ္ ေနရာ၏၊ အၾကင္အသွ်င္မအား ႏွစ္သက္ျခင္း မ႐ိွ၊ ထိုအသွ်င္မသည္ ေျပာဆိုရာ၏၊ ႏွစ္ႀကိမ္ေျမာက္လည္း ဤအေၾကာင္းကို ေျပာဆိုပါ၏။ပ။ သံုးႀကိမ္ေျမာက္လည္း ဤအေၾကာင္းကို ေျပာဆိုပါ၏။ပ။
သံဃာသည္ ဤမည္ေသာ ဘိကၡဳနီမကို ထိုဝတၳဳကို စြန္႔ေစျခင္းငွါ ေကာင္းစြာ ဆိုဆံုးမအပ္ၿပီ၊ သံဃာအား ႏွစ္သက္ျခင္း ႐ိွ၏၊ ထ႕ိုေၾကာင့္ ဆိတ္ဆိတ္ေန၏၊ ဤသို႔ ဆိတ္ဆိတ္ေနသျဖင့္ ဤ ႏွစ္သက္သည့္ အျဖစ္ကို သိမွတ္ရပါသည္''ဟု (သိေစရမည္)။
ဉတ္၏ အဆံုး၌ ဒုကၠၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။ ကမၼဝါစာ ႏွစ္ႀကိမ္တို႔၏ အဆံုး၌ ထုလႅစၥဥ္းအာပတ္ သင့္၏။ ကမၼဝါစာအဆံုး၌ကား ပါရာဇိကအာပတ္ သင့္၏။
ဤဘိကၡဳနီမသည္လည္းဟူသည္ ေရွးျဖစ္ေသာ ပါရာဇိကအာပတ္ သင့္ေသာ ဘိကၡဳနီမကို ေထာက္ ၍ ဆိုအပ္၏။
ပါရာဇိကအာပတ္ သင့္၏ဟူသည္ ဥပမာအားျဖင့္ ထူထဲႀကီးမားေသာ ေက်ာက္ဖ်ာႀကီးသည္ ႏွစ္ဖ်ာႏွစ္စိတ္ ကြဲသည္ရွိေသာ္ တစ္ဖန္ျပန္၍ မစပ္ႏိုင္သကဲ့သို႔၊ ဤအတူသာလွ်င္ ဘိကၡဳနီမသည္ သံုးႀကိမ္ေျမာက္ေအာင္ 'ဉတ္ကမၼဝါစာ' ျဖင့္ ဆိုဆံုးမသည္႐ိွေသာ္ အယူကို မစြန္႔အံ့၊ ဘိကၡဳနီမ မဟုတ္ ေတာ့ေပ၊ သာကီဝင္မင္းသမီး ဘုရားသမီးေတာ္ မဟုတ္ေတာ့ေပ၊ ထို႔ေၾကာင့္ သာသနာေတာ္မွ ဆံုး႐ံႈးျခင္း သို႔ ေရာက္၏ဟု ဆိုရ၏။
ဘိကၡဳနီမ ေကာင္းတို႔ႏွင့္ အတူတကြ ေပါင္းသင္းရျခင္း မရွိဟူရာ၌ ေပါင္းသင္းျခင္း မည္သည္ အတူတကြ ဝိနည္းကံျပဳမႈ၊ အတူတကြ ပါတိေမာက္ရြတ္ျပမႈ၊ တူမွ်ေသာ က်င့္ၾကံေနထိုင္မႈတည္း၊ ဤ အလံုးစံုသည္ ေပါင္းသင္းျခင္းမည္၏။ ထိုေပါင္းသင္းျခင္းသည္ ထိုဘိကၡဳနီမႏွင့္ အတူ မ႐ိွေတာ့ေပ၊ ထို႔ေၾကာင့္ ဘိကၡဳနီမေကာင္းတို႔ႏွင့္ အတူတကြ ေပါင္းသင္းရျခင္း မရွိဟု ဆိုရ၏။
၆၇၂။ ဓမၼကံ၌ ဓမၼကံဟု အမွတ္ရွိသည္ျဖစ္၍ အယူကို မစြန္႔အံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ္ သင့္၏။ ဓမၼကံ၌ ယံုမွားရွိသည္ျဖစ္၍ အယူကို မစြန္႔အံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ္ သင့္၏။ ဓမၼကံ၌ အဓမၼကံဟု အမွတ္ရွိ သည္ျဖစ္၍ အယူကို မစြန္႔အံ့၊ ပါရာဇိကအာပတ္ သင့္၏။
အဓမၼကံ၌ ဓမၼကံဟု အမွတ္႐ိွအံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။ အဓမၼကံ၌ ယံုမွား႐ိွအံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။ အဓမၼကံ၌ အဓမၼကံဟု အမွတ္႐ိွအံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။
၆၇၃။ ဉတ္ကမၼဝါစာျဖင့္ မဆံုးမရေသးေသာ ဘိကၡဳနီမ၊ အယူကို စြန္႔ေသာ ဘိကၡဳနီမ၊ ႐ူးေသာ ဘိကၡဳနီမ၊ ။ပ။ အစလက္ဦး လြန္က်ဴးေသာ ဘိကၡဳနီမတို႔အား အာပတ္ မသင့္။
တတိယ ပါရာဇိကသိကၡာပုဒ္ ၿပီး၏။
------
၈-စတုတၳပါရာဇိကသိကၡာပုဒ္
၆၇၄။ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သာဝတၳိျပည္ အနာထပိဏ္သူေဌး၏ အရံျဖစ္ေသာ ေဇတဝန္ေက်ာင္း၌ သီတင္းသံုးေနေတာ္မူေသာအခါ ဆဗၺဂၢီဘိကၡဳနီမတို႔သည္ ကာယသံသဂၢရာဂစြတ္စိုသည္ ျဖစ္၍ ကာယသံသဂၢရာဂစြတ္စိုေသာ ေယာက်္ား၏ ထိုမသူေတာ္အက်င့္ကို မွီဝဲျခင္းအက်ိဳးငွါ လက္ကို ကိုင္ျခင္းကိုလည္း သာယာကုန္၏၊ သကၤန္းစြန္းကို ကိုင္ျခင္းကိုလည္း သာယာကုန္၏၊ အတူလည္း ရပ္ကုန္၏၊ အတူလည္း စကားေျပာကုန္၏၊ ခ်ိန္းခ်က္ရာ အရပ္သို႔လည္း သြားကုန္၏၊ ေယာက်္ား၏ ေရွး႐ႈလာျခင္းကိုလည္း သာယာကုန္၏၊ ဖံုးကြယ္ရာသို႔လည္း လိုက္၍ ဝင္ကုန္၏၊ ကိုယ္ကိုလည္း အနီး သို႔ ေဆာင္ကုန္၏။
အလိုနည္းေသာ ဘိကၡဳနီမတို႔သည္ ''အဘယ့္ေၾကာင့္ ဆဗၺဂၢီဘိကၡဳနီမတို႔သည္ ကာယသံသဂၢရာဂ စြတ္စိုသည္ျဖစ္၍ ကာယသံသဂၢရာဂစြတ္စိုေသာ ေယာက်္ား၏ ထိုမသူေတာ္အက်င့္ကို မွီဝဲျခင္းအက်ိဳးငွါ လက္ကို ကိုင္ျခင္းကိုလည္း သာယာကုန္ဘိသနည္း၊ သကၤန္းစြန္းကို ကိုင္ျခင္းကိုလည္း သာယာကုန္ဘိသနည္း၊ အတူလည္း ရပ္ကုန္ဘိသနည္း၊ အတူလည္း ေျပာဆိုကုန္ဘိသနည္း၊ ခ်ိန္းခ်က္ရာ အရပ္သို႔ လည္း သြားကုန္ဘိသနည္း၊ ေယာက်္ား၏ ေရွး႐ႈလာျခင္းကိုလည္း သာယာကုန္ဘိသနည္း၊ ဖံုးကြယ္ရာ အရပ္သို႔လည္း လိုက္၍ ဝင္ကုန္ဘိသနည္း၊ ကိုယ္ကိုလည္း အနီးသို႔ ေဆာင္ကုန္ဘိသနည္း''ဟု ကဲ့ရဲ႕ကုန္၏၊ ႐ႈတ္ခ်ကုန္၏၊ အျပစ္ျပ ေျပာဆိုၾကကုန္၏။ပ။
''ရဟန္းတို႔ ဆဗၺဂၢီဘိကၡဳနီမတို႔သည္ ကာယသံသဂၢရာဂစြတ္စိုသည္ ျဖစ္၍ ကာယသံသဂၢရာဂ စြတ္စိုေသာ ထိုေယာက်္ား၏ ထိုမသူေတာ္အက်င့္ကို မွီဝဲျခင္းငွါ လက္ကို ကိုင္ျခင္းကိုလည္း သာယာကုန္၏၊ သကၤန္းစြန္းကို ကိုင္ျခင္းကိုလည္း သာယာကုန္၏၊ အတူလည္း ရပ္ကုန္၏၊ အတူလည္း စကားေျပာကုန္၏၊ ခ်ိန္းခ်က္ရာ အရပ္သို႔လည္း သြားကုန္၏၊ ေယာက်္ား၏ ေရွး႐ႈလာျခင္းကိုလည္း သာယာကုန္၏၊ ဖံုးကြယ္ရာအရပ္သို႔လည္း လိုက္၍ ဝင္ကုန္၏၊ ကိုယ္ကိုလည္း အနီးသို႔ ေဆာင္ကုန္၏ဟူသည့္မွန္သေလာ''ဟု စိစစ္ ေမးျမန္းေတာ္မႈ၏။
မွန္ပါသည္ ျမတ္စြာဘုရားဟု (ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏)။
ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ကဲ့ရဲ႕ေတာ္မူ၏။ပ။ ရဟန္းတို႔ အဘယ့္ေၾကာင့္ ဆဗၺဂၢီ ဘိကၡဳနီမတို႔သည္ ကာယသံသဂၢရာဂစြတ္စိုသည္ ျဖစ္၍ ကာယသံသဂၢရာဂစြတ္စိုေသာ ေယာက်္ား၏ ထိုမသူေတာ္အက်င့္ကို မွီဝဲျခင္းအက်ိဳးငွါ လက္ကို ကိုင္ျခင္းကိုလည္း သာယာကုန္ဘိသနည္း၊ သကၤန္းစြန္း ကို ကိုင္ျခင္းကိုလည္း သာယာကုန္ဘိသနည္း၊ အတူလည္း ရပ္ကုန္ဘိသနည္း၊ အတူလည္း စကားေျပာ ကုန္ဘိသနည္း၊ ခ်ိန္းခ်က္ရာ အရပ္သို႔လည္း သြားကုန္ဘိသနည္း၊ ေယာက်္ား၏ ေရွး႐ႈလာျခင္းကိုလည္း သာယာကုန္ဘိသနည္း၊ ဖံုးကြယ္ရာ အရပ္သို႔လည္း လိုက္၍ ဝင္ကုန္ဘိသနည္း၊ ကိုယ္ကိုလည္း အနီးသို႔ ေဆာင္ကုန္ဘိသနည္း။ ရဟန္းတို႔ ဤ (ဆဗၺဂၢီဘိကၡဳနီမတို႔ျပဳမိေသာအမႈ) သည္ မၾကည္ညိဳေသးေသာ သူတို႔အား ၾကည္ညိဳေစျခင္းငွါလည္းေကာင္း။ပ။
ရဟန္းတို႔ ဤသို႔လွ်င္ ဘိကၡဳနီမတို႔ကို ဤသိကၡာပုဒ္ေတာ္ကို ျပၾကေစကုန္ေလာ့။
၈-၆၇၅။ ''အၾကင္ဘိကၡဳနီမသည္ ကာယသံသဂၢရာဂစြတ္စိုသည္ ျဖစ္၍ ကာယ သံသဂၢရာဂျဖင့္ စြတ္စိုေသာ ေယာက်္ား၏ ထိုမသူေတာ္အက်င့္ကို မွီဝဲျခင္းငွါ လက္ကို ကိုင္ျခင္းကိုမူလည္း သာယာျငားအံ့၊ သကၤန္းစြန္းကို ကိုင္ျခင္းကိုမူလည္း သာယာျငား အံ့၊ အတူမူလည္း ရပ္ျငားအံ့၊ အတူမူလည္း စကားေျပာျငားအံ့၊ ခ်ိန္းခ်က္ရာ အရပ္သို႔မူလည္း သြားျငားအံ့၊ ေယာက်္ား၏ ေရွး ႐ႈလာျခင္းကိုမူလည္း သာယာျငား အံ့၊ ဖံုးကြယ္ရာ အရပ္သို႔မူလည္း လိုက္၍ ဝင္ျငားအံ့၊ ကိုယ္ကိုမူလည္း အနီးသို႔ ေဆာင္ျငားအံ့၊ ဤဘိကၡဳနီမသည္လည္း အေၾကာင္းရွစ္ပါး႐ိွသည္ ျဖစ္၍ (အ႒ဝတၳဳကာ မည္ေသာ) ပါရာဇိကအာပတ္ သင့္၏။ ဘိကၡဳနီမေကာင္းတို႔ႏွင့္ အတူတကြ ေပါင္း သင္းရျခင္း မ႐ိွ'' ဤသို႔ (ျပၾကေစကုန္ေလာ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
၈-စတုတၳပါရာဇိက သိကၡာပုဒ္ အဖြင့္
၆၇၆။ အၾကင္ဟူသည္ အၾကင္သို႔သေဘာ႐ိွေသာ။ပ။
ဘိကၡဳနီမဟူသည္။ပ။ ဤအရာ၌ ဤဉတၱိစတုတၳကံျဖင့္ ရဟန္းအျဖစ္သို႔ ေရာက္ေသာ မိန္းမကို 'ဘိကၡဳနီမ'ဟူ၍ အလို႐ိွအပ္၏။
ကာယသံသဂၢရာဂ စြတ္စိုသည္ျဖစ္၍ မည္သည္ တပ္ႏွစ္သက္ျခင္း႐ိွသည္ ျဖစ္၍ ငဲ့ကြက္ျခင္း႐ိွသည္ ျဖစ္၍ ရာဂေႏွာင္ဖြ႕ဲေသာ အခ်စ္စိတ္႐ိွသည္ ျဖစ္၍။
ကာယသံသဂၢရာဂျဖင့္ စြတ္စိုေသာ မည္သည္ တပ္ႏွစ္သက္ျခင္း႐ိွေသာ ငဲ့ကြက္ျခင္း႐ိွေသာ ရာဂ ေႏွာင္ဖြဲ႕ေသာ အခ်စ္စိတ္႐ိွေသာ။
ေယာက်္ားပုဂၢိဳလ္ မည္သည္ ဘီလူးေယာက်္ား မဟုတ္၊ ၿပိတၱာေယာက်္ား မဟုတ္၊ လူေယာင္ ဖန္ဆင္းေသာ တိရစၧာန္ေယာက်္ား မဟုတ္၊ ကိုယ္လက္ႏွီးေႏွာမႈကို ျပဳက်င့္ျခင္းငွါ သိၾကားလိမၼာစြမ္းႏိုင္ ေသာ လူေယာက်္ားသာတည္း။
လက္ကို ကိုင္ျခင္းကိုမူလည္း သာယာျငားအံ့ဟူရာ၌ လက္ မည္သည္ကား တံေတာင္ဆစ္ကို အစျပဳ၍ လက္သည္းဖ်ားတိုင္ေအာင္ေသာ ကိုယ္၏ အစိတ္အပိုင္းတည္း၊ ဤမသူေတာ္တို႔၏ အက်င့္ကို မီွဝဲျခင္းငွါ ညႇပ္႐ိုး အထက္ႏွင့္ ပုဆစ္ဒူးဝန္းေအာက္၌ ကိုင္ျခင္းကို သာယာအံ့၊ ထုလႅစၥဥ္းအာပတ္ သင့္၏။
သကၤန္းစြန္းကို ကိုင္ျခင္းကိုမူလည္း သာယာျငားအံ့ဟူသည္ ဤမသူေတာ္အက်င့္ကို မီွဝဲျခင္းငွါ ကိုယ္ဝတ္ကိုလည္းေကာင္း၊ ကိုယ္႐ံုကိုလည္းေကာင္း ကိုင္ျခင္းကို သာယာအံ့၊ ထုလႅစၥဥ္းအာပတ္ သင့္၏။
အတူမူလည္း ရပ္ျငားအံ့ဟူသည္ ဤမသူေတာ္အက်င့္ကို မီွဝဲျခင္းငွါ ေယာက်္ား၏ ႏွစ္ေတာင့္ထြာ အတြင္း၌ ရပ္အံ့၊ ထုလႅစၥဥ္းအာပတ္ သင့္၏။
အတူမူလည္း ေျပာဆိုျငားအံ့ဟူသည္ ဤမသူေတာ္အက်င့္ကို မီွဝဲျခင္းငွါ ေယာက်္ား၏ ႏွစ္ေတာင့္ ထြာ့အတြင္း၌ ရပ္လ်က္ စကားေျပာဆိုျငားအံ့၊ ထုလႅစၥဥ္းအာပတ္ သင့္၏။
ခ်ိန္းခ်က္ရာအရပ္သို႔မူလည္း သြားျငားအံ့ဟူသည္ ဤမသူေတာ္အက်င့္ကို မီွဝဲျခင္းငွါ ေယာက်္ားက ''ဤမည္ေသာ အရပ္သို႔ လာပါေလာ့''ဟု ခ်ိန္းခ်က္၍ သြားအံ့၊ ေျခလွမ္းတိုင္း ေျခလွမ္းတိုင္း ဒုကၠဋ္ အာပတ္ သင့္၏။ ေယာက်္ား၏ ႏွစ္ေတာင့္ထြာအတြင္းသို႔ ေရာက္သည္႐ိွေသာ္ ထုလႅစၥဥ္းအာပတ္ သင့္၏။
ေယာက်္ား၏ ေရွး႐ႈလာျခင္းကိုမူလည္း သာယာျငားအံ့ဟူသည္ ဤမသူေတာ္အက်င့္ကို မွီဝဲျခင္းငွါ ေယာက်္ား၏ ေရွး႐ႈလာျခင္းကို သာယာအံ့၊ ဒုကၠဋ္အာပတ္ သင့္၏။ ႏွစ္ေတာင့္ထြာအတြင္းသို႔ ဝင္သည္ ႐ိွေသာ္ ထုလႅစၥဥ္းအာပတ္ သင့္၏။
ဖံုးကြယ္ရာ အရပ္သို႔မူလည္း လိုက္၍ ဝင္ျငားအံ့ဟူသည္ ဤမသူေတာ္အက်င့္ကို မီွဝဲျခင္းငွါ တစ္စံုတစ္ခုဖံုးကြယ္ေသာ ေနရာသို႔ ဝင္ကာမွ်၌ ထုလႅစၥဥ္းအာပတ္ သင့္၏။
ကိုယ္ကိုမူလည္း အနီးသို႔ ေဆာင္ျငားအံ့ဟူသည္ ဤမသူေတာ္အက်င့္ကို မီွဝဲျခင္းငွါ ေယာက်္ား၏ ႏွစ္ေတာင့္ထြာအတြင္း၌ ရပ္လ်က္ ကိုယ္ကို (ေယာက်္ား၏) အနီးသို႔ေဆာင္အံ့၊ ထုလႅစၥဥ္းအာပတ္ သင့္၏။
ဤဘိကၡဳနီမသည္လည္းဟူသည္ ေရွးပါရာဇိကအာပတ္ သင့္ေသာ ဘိကၡဳနီမတို႔ကို ေထာက္၍ ဆိုအပ္၏။
ပါရာဇိကအာပတ္ သင့္၏ဟူသည္ ဥပမာအားျဖင့္ လည္ဆစ္ျပတ္ၿပီးေသာ ထန္းပင္သည္ တစ္ဖန္ စည္ပင္ျပန္႔ပြါးျခင္းငွါ မထိုက္သကဲ့သို႔၊ ဤအတူသာလွ်င္ ရဟန္းမိန္းမသည္ ရွစ္ခုေျမာက္ေသာ အေၾကာင္း ဝတၳဳကို ျပည့္ေစေသာ္ ဘိကၡဳနီမ မဟုတ္ေတာ့ေပ၊ သာကီဝင္မင္းသမီး ဘုရားသမီးေတာ္ မဟုတ္ေတာ့ေပ၊ ထို႔ေၾကာင့္ သာသနာေတာ္မွ ဆံုး႐ႈံးျခင္းသို႔ ေရာက္၏ဟု ဆိုရ၏။
ဘိကၡဳနီမေကာင္းတို႔ႏွင့္ အတူတကြ ေပါင္းသင္းရျခင္းမ႐ိွဟူရာ၌ အတူတကြေပါင္းသင္းျခင္း မည္သည္ အတူတကြ ဝိနည္းကံ ျပဳမႈ၊ အတူတကြ ပါတိေမာက္ရြတ္ျပမႈ၊ တူမွ်ေသာ က်င့္ၾကံေနထိုင္မွဳတည္း၊ ဤအလံုးစံုသည္ ေပါင္းသင္းျခင္း မည္၏၊ ထိုေပါင္းသင္းျခင္းသည္ ထိုဘိကၡဳနီမႏွင့္ အတူတကြ မ႐ိွေတာ့ေပ၊ ထို႔ေၾကာင့္ ဘိကၡဳနီမေကာင္းတို႔ႏွင့္ အတူတကြေပါင္းသင္းရျခင္း မ႐ိွဟု ဆိုရ၏။
၆၇၇။ စိတ္ေစတနာမရွိေသာ ဘိကၡဳနီမ၊ သတိေမ့ေလ်ာ့ေသာ ဘိကၡဳနီမ၊ မသိေသာ ဘိကၡဳနီမ၊ မသာယာေသာ ဘိကၡဳနီမ၊ ႐ူးေသာ ဘိကၡဳနီမ၊ စိတ္ပ်ံ႕လြင့္ေသာ ဘိကၡဳနီမ၊ ေဝဒနာႏွိပ္စက္ေသာ ဘိကၡဳနီမ၊ အစလက္ဦး လြန္က်ဴးေသာ ဘိကၡဳနီမတို႔အား အာပတ္ မသင့္။
စတုတၳ ပါရာဇိကသိကၡာပုဒ္ ၿပီး၏။
------
အသွ်င္မတို႔ ပါရာဇိကအာပတ္ရွစ္ပါးတို႔ကို သ႐ုပ္အားျဖင့္ ျပဆိုအပ္ၿပီးပါကုန္ၿပီ၊ အၾကင္ ဘိကၡဳနီမသည္ ယင္းပါရာဇိကအာပတ္ ရွစ္ပါးတို႔တြင္ အာပတ္တစ္ပါးပါးသို႔ ေရာက္ေသာ္ ေရွး (လူ သာမေဏမ သိကၡမာန္ျဖစ္စဥ္) အခါ၌ ဘိကၡဳနီမတို႔ႏွင့္ အတူတကြ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံမႈကို မရသကဲ့သို႔၊ ထို႔အတူ ထိုဘိကၡဳနီမသည္ (ပါရာဇိက က်ၿပီးေသာ) ေနာက္အခါ၌လည္း ဘိကၡဳနီမတို႔ႏွင့္ အတူတကြ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံမႈကို မရ၊ သာသနာေတာ္မွ ဆံုး႐ႈံးျခင္းသို႔ ေရာက္၏၊ ဘိကၡဳနီမေကာင္းတို႔ႏွင့္ အတူ တကြ ေပါင္းသင္းရျခင္း မ႐ိွေတာ့ေပ။
ထိုပါရာဇိကအာပတ္ရွစ္ပါးတို႔၌ အသွ်င္မတို႔ကို ေမးပါ၏၊ အာပတ္မွ စင္ၾကယ္ၾကပါကုန္၏ေလာ၊ ႏွစ္ႀကိမ္ေျမာက္လည္း ေမးပါ၏၊ အာပတ္မွ စင္ၾကယ္ၾကပါကုန္၏ေလာ၊ သံုးႀကိမ္ေျမာက္လည္း ေမးပါ၏၊ အာပတ္မွ စင္ၾကယ္ၾကပါကုန္၏ေလာ၊ အသွ်င္မတို႔သည္ ဤပါရာဇိကအာပတ္တို႔၌ အာပတ္မွ စင္ၾကယ္ၾက ပါကုန္၏၊ ထို႔ေၾကာင့္ ဆိတ္ဆိတ္ ေနၾကကုန္၏၊ ဤသို႔ ဆိတ္ဆိတ္ေနသျဖင့္ ဤအာပတ္မွ စင္ၾကယ္သည့္ အျဖစ္ကို သိမွတ္ရပါသည္။
ဘိကၡဳနီဝိဘင္း၌ ပါရာဇိကအခန္း ၿပီး၏။
------
No comments:
Post a Comment
မွတ္ခ်က္ေရးေသားသူမ်ားအားလံုးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္